DSC00008 (12)

Przepisy wymagają, aby w urządzeniach niskiego napięcia ochronę przeciwporażeniową zapewnić przez zastosowanie:

| napięć bezpiecznych, czyli zasilania z bezpiecznych źródeł o napięciu roboczym me przekraczającym wartości podanych w powyższej tabeli; za bezpieczne źródła zasilania uważa się - transformatory i przetwornice bezpieczeństwa, baterie akumulatorów i zespoły prądotwórcze, urządzenia elektroniczne

| albo - ochrony przeciwporażeniowej podstawowej oraz co najmniej jednego z wymienionych wyżej siedmiu środków ochrony dodatkowej.

Scharakteryzujemy krótko kilka, najczęściej stosowunych, środków ochrony dodatkowej.

Zerowanie - polega na bezpośrednim połączeniu części metalowych urządzenia elektrycznego podlegającego ochronie z uziemionym przewodem ochronnym PE lub ochronno -neutralnym PEN sieci,

rf Na rysunkach 1.5 - 1.7 pokazano trzy różne układy sieci, w których zastosowano różne sposoby zerowania odbiorników trójfazowych.

Idea ochrony przeciwporażeniowej w postaci zerowania przejawia się w tym, że przy przebiciu izolacji na urządzeniu w pętli zwarcia przepływa prąd zwarciowy, który powinien spowodować dostatecznie szybkie i samoczynne zadziałanie zabezpieczeń nadprądowych (np. przepalenie wkładek bezpieczników). Istotę działania zerowania ilustruje rysunek 1.5.

Zerowanie będzie skuteczne, jeśli prąd zwarciowy | jest większy od prądu, przy którym następuje samoczynne zadziałanie urządzenia odłączającego zasilanie 1, (1* ? I, - k Ja), gdzie: 1„~ prąd znamionowy wkładki bezpiecznikowej lub wyłącznika nadmiarowego, ewentualnie prąd nastawczy wyzwalaczy zwarciowych, k - współczynnik równy 2,5 - 7 dla bezpieczników (w zależności od rodzaju i prądu znamionowego wkładki), 1,2 - dla wyłączników z wyzwalaczami elektromagnetycznymi bezzwłocznymi i wyłączników różnicowoprądowych, 5 - 12 dla wyłączników instalacyjnych nadmiarowych (typu L.U lub K. - wg oznaczeń fabrycznych).

Rys. 1.5.Typ sieci niskiego napięcia (TO - S) z systemem ochrony w postaci zerowania