□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
P
□
□
□
□
□
PRZEWLEKŁA NIEWYDOLNOŚĆ ODDECHOWA OBJAWY
i PODMIOTOWO
» Duszność początkowo wysiłkowa potem spoczynkowa i gorsza tolerancja wysiłku
> Senność, bóle głowy, zawroty głowy, niepokój ruchowy. splątanie, zaburzenia świadomości (hiperkapnia)
> Nadmierna podiwość ■ PRZEDMIOTOWO
» Tachypnoe. tachykardia. sinica, palce palcczkowate paznokcie w kształcie szkiełek zegarkowych (hipoksemią)
» Poszerzenie naczyń włosowatych skóry zaczerwienienie spojówek (hiperkapnia)
» Wdechowe ustawienie klatki piersiowe)
» Przerost mięśni oddechowych dodatkowych
» Objawy niewydolności prawej komory (obrzęki kończyn dolnych, przepełnione zyly szyjne ud )
> Objawy choroby podstawową
U
PjRZEWLEKLA NIEWYDOLNOŚĆ ODDECHOWA BADANIA DODATKOWE
‘ULSOKSYMETRIA
Spadek wysycema hemoglobiny tlenem GAZOMETRIA
Hipoksenua lub hipoksemią z hiperkapnią kwasica oddechowa (zwykle bardziej lub mniej wyrównana)
MORFOLOGIA KRWI OBWODOWEJ Poligtobulia EKG
♦ Cechy niedokrwienia serca
♦ Przeciążanie prawego serca
♦ Zaburzenia rytmu (wiełoogruskowy częstoskurcz przedsionkowy, migotanie, trzepotanie przedsionków)
□
□
□
□
P
P
□
P
□
□
P
P
□
P
□
□
□
□
□
□
□
P
□
□
□
EWLEKLA NIEWYDOLNOŚĆ ODDECHOWA ROZPOZNANIE
Objawy przedmiotowe i podmiotowe
♦ Duszność
♦ Sinica
♦ Niepokój ruchowy, splątanie, zaburzenia świadomości
♦ Tachykardia, częstoskurcz, zaburzenia rytmu,
♦ Bóle, zawroty głowy
♦ Nadmienia potliwość
Badanie gazometryczne (najważniejsze)
♦ Hipoksenua PąO< óOrnmHg i normokapnia PaCO,<49 mmHg
♦ Hipoksemią PaOj<60mmHg i hiperkapnia PaC02>49 nunHg
PRZEWLEKŁA NIEWYDOLNOŚĆ ODDECHOWA LECZENIE
.ECZEN1E N1EFARMAKOLOGICZNE Tlenoterapia
Przewlekła wentylacja mechaniczna Dicta uboga w węglowodany .ECZEN1E FARMAKOLOGICZNE
» Zależne od choroby podstawowej będącej pizyc cyną niewydolności oddechowej przewlekłej ECZEN1E INWAZYJNE
♦ Zależnie od choroby podstawowej może to być przeszczep płuc REHABILITACJA Drenaż ułożeniowy
Ćwiczenia kontrolowanego oddychania Rehabilitacja ruchowa, trening fizyczny
□ □ □ □ | |
□ | |
n | |
□ |
■ i |
n | |
□ | |
n | |
n | |
□ | |
n | |
□ | |
n |
■ |
n | |
□ | |
□ | |
□ | |
i.i | |
□ | |
p | |
u | |
u | |
□ | |
□ | |
□ | |
O |
DORAŹNA TLENOTERAPIA
■ WSKAZANIE BEZWZGLĘDNE (w stanach ostrych i zaostrzeniach)
PaO,<60 mmHg co odpowiada Sa02<9Ó% (krew tętnicza)
Można tolerować hipoksemię 50-60 mmHg, ale nie dopuszczać od spadku poniżej 40 mmHg!
■ CEL. PaOj>60 mmHg i PCO2<60mmHg
ILE?
♦ Izolowana hipoksemią: 2 l/min lub większy
♦ Gdy dołącza się hiperkapnia. 0,5-1 l/min
■ JAK DŁUGO? - do czasu ustąpienia przyczyn (pamiętać o toksyczności dużych stężeń tlenu), zwykle kilka godzin do kilku dni
■ GDY NIESKUTECZNA? - wskazanie do mechanicznej wentylacji płuc
■ STAŁY MONITORING EFEKTYWNOŚCI: Pulsoksymetna/gazomctria
LECZENIE PRZEWLEKŁEJ NIEWYDOLNOŚCI ODDECHOWEJ
♦ W przewlekłą hipoksemii PaOj<55 mmHg. łub saturacja 0> < S8“-i
♦ Czas > 15 h/dobę
♦ Przepływ ustalany indywidualnie (zwykle 2 l/min)
♦ Przy wysiłku zwiększyć przepływ o 1 l/min
'rzerywanc nieinwazyjne wspomaganie oddochu
♦ Przy użyciu lespiratora sterowanego ciśnieniem w drogach oddechowych, który podaje mieszaninę oddechową przy użyciu cewnika donosowego, maski twarzowej lub ustnikn,
Wentylacja zaintubowanego pacjenta - metoda inwazyjna
♦ W ntewyrównanej niewydolności oddechowej całkowitej z somnolencją przy wyczerpaniu mięśni oddechowych