DSC00128

. . ,_s ------- to ids&tf&sżiiić dk> iUkil tfWflft łMttfcptttAfat WŚ$

|?t3W»w« *«• ■ SF”

- ₄____Ji \C*rW k(J

***».

Pumci.ii i. r ■ -»f*-*•    WWbWyWttttł# W Wlększuśi 1 Ii«Mii)4

.., jki'\ to h\ł.« . aetntka charakter~i stv'< zna <JU ftu •nt smwsrtMf • »^v

__,_s    tuteipretacje te przypominają mawia* ywaiiie

•’saa>3o\ vw>tjr<-' odnaleźć owa nieznaną „wartofe podstawi?

tocia Smifcfhc-orth najlepiej Norwida ^ innym razem By-rew" *^-vze m*nt* .serio fałszywe ^,oi. I na tym komet Równanie i pdto* n»e»>> KKie^a' Zupełnie jakby nie istniał pełen metafory®" miayti >voait przedstawiony tej noweli. Co powiedziałby HI •P jppam.t ;i.v:^r' maiaci zaw sze ogromne znaczenie dla pisarstwa Norwid*?

V * a e oefetrie związane są z planami wyjazdu do Włoch Wie-■n m o tym ccyjezdzie myślał Norwid bardzo konkretnie. Jeszcze mi pccrarka 1577 roku wysłał do Florenqi część swego dobytku, piwnw nu 11 ii > tam na stałe.

Zjmmmt <Jq Włoch poeta trafił do „angielskiej kolonii karnej bo t»w z pocsąrscu osi dla mego Dom św. Kazimierza. Wvsłanv do Flo--e*-c! ragaz mano przysiąc z powrotem do Francji. Bagaż Norwida. *** ^{:as 2}aśącego w rej historii błąkających się po Europie jMK zpeoBsaktyml księgozbiorem i płótnami zapomnianego artysty.

tśtgena losu. Temat godny eseju, być może temat *®**Spw<jSaBtói3 Tomasza Lubieńskiego.

2

Norwid wrócił do Włoch. Wrócił nie do Flóren-pianował,*łecz. cło Wenecji. Była to już ostatnia lite-* F*§o żyt. m T mdno nie łączyć wspomnienia Wenecji

ł?|Q|    |

i. wieJoznei n w Uh' ptrMuri lorda fiingelwoiłh $tkrgekwirlh rtlbo rrnitnfityka Imltnni. 9fttdi*

sb Htpfrf HmwitUri, Ttmm 'I *, 112-11 7 * Hymnem *vp|mH«4fp mnifeNwoit nyrx%rh

iRMk mwtóW bttmmi* Gfrftws lun, w- Stiflia i pcrrtrrh/