DSC00142 (26)

Człowiek posiada wrodzoną zdolność odbierania wrażeń, dostrzegania w nich i wyróżniania wrażeń prostych, z których się składają, zapamiętywania ich, rozpoznawania, łączenia’ ze sobą, zachowywania ich w pamięci albo przypominania sobie, porównywania ze sobą tych połączeń, dostrzegania tego, co im jest wspólne i co je różni, przyporządkowywania im pewnych znaków, żeby je tym lepiej rozpoznawać i z większą łatwością tworzyć nowe połączenia.

Zdolność ta rozwija się w nim wskutek oddziaływania rzeczy zewnętrznych, to znaczy istnienia pewnych kompleksów wrażeniowych, których stałość, gdy chodzi czy to o identyczność tych kompleksów, czy też praw rządzących ich zmianami, jest od niego niezależna. Wyrabia on w sobie tę zdolność również przez kontakt z osobnikami do siebie podobnymi, a wreszcie stosując sztuczne środki, które ludzie zaczęli wynajdywać,, gdy zdolność ta osiągnęła już pewien stopień rozwoju.

Wrażeniom towarzyszy uczucie przyjemności albo przykrości. Człowiek posiada również zdolność przetwarzania tych chwilowych reakcji w uczucia trwałe, przyjemne albo przykre oraz doznawania tych uczuć na widok albo na wspomnienie przyjemności czy cier-