4 t
f‘ !cr# * -i po i danym punktu jest stosunek energii potencjalnej ładunku q . którą mialhr, lt ' • » tym punkcie, do U go ładunku, i * ~~
/ ił * i . [> ,T..r, ;.ilu juvi wolt t - FV>lc elektrostatyczne ma u danym punkcie potcnq.il \\ y **■ ■ ■ . n -u r c f. lorka .« z mcNkonczonoset do tego punktu silą zewnętrzną musi wykon a pracę l i
- P* v- i ' * poi. centralnc.:o zalczy t>d (Kllcglosei tego punktu od żriklla pola. jest wielko-
1 dc* ki/tt,.! kr r i n /.. pr/yin.owae wartości dodatnie, jak i ujemne
praca pr
potencjału
padłe do d U - /
linie
I)
ULJ
Jf U na *su»r/4)ąty pt*łc
i * pole ixjut
Jf/tli ładunek wytwarzający pc»lc jest ujemny to potcncjid w dowolnym punki ic tego poła jest również ujemny
•c/'-ł • J4- *' 'Aurzonc pr/c/ wiele ładunków punktowych Qv Qv Q to potencja! w dowolnym
I : ' J • ,( K 1 p a /r luje. n> stosując / isadę superpozycji Jest on sumą algebraiczną potencjałów wytwarzanych pr/c/ poszczególne punkty: V = V (+ l' + + Vą.
potcncjahiiw mi^d/y dwoma punktami pola « ; * l nazywamy napięciem mię
dzy lyiro punktami i oznaczamy literą Ł/t £/ = VA- l .
Si * /cwnętr/i równoważąca w każdym punkcie to-
r i vdc poJa pr/ .V. : ac ładunek «/ (dodatni) z punktu /t do /?, wykonuje dodatnią pracę W =f. - £r powoduje w zrost energii potencjalnej ładunku Ponieważ Ep= l </(, to wzór na pracę możemy zapisać
W
i s;i prosu tyczne zw wnętr/nc na metak pól elekti osłony uz rowych, ł osłonę pi oraz pow
%
H
A
U
<1 „(1,-1 JlublV, ,= -^
'• ’ punk? c/ącc na powierzchni kulistej o promieniu Rt w której środku znajduje się I idunck jnl tow* Q (\*)k centralne i maja len sarn potencjał. Powierzchnia równego potencjału zwana jest powierzchnią tkwipotcncjalną
br.via/.!.:i i tkwipołcncjalna jesl w każdym punkcie prostopadła do wektora natężenia pola W polu uki :tJu Udunlcow punkfnwych mc kulistych ciał n ac lek t ryzowanych powierzchnie ekwipotencjalne pr/\|mu j i rroznorodmejs/e k złalty