Wykres Wóhlera: | ||
Odp. | ||
-15 |
A |
Powstaje na maszynie wytrzymałościowej przy próbie statycznego rozciąganiu |
ś. |
Powstaje na maszynie wytrzymałościowej przy próbie statycznego zginania | |
ć |
Jest graficzną postacią równania Reynoldsa | |
D |
Ukazuje związek między wartością wytrzymałości zmęczeniowej a ilością cykli zmian1 obciążenia | |
Źęby ewol wento we powinny być korygowane, gdy: | ||
0dp. | ||
16 |
A " |
z, >25 ......... 58HH1 |
B |
Z, -*• Z?40 | |
C |
Sa stosowane różne materiały konstrukcyjne | |
0 |
Z, <14 | |
Wg hipotezy wytężeniowej M.T. Hubera miarą wytężenia materiału jest: -......■. - -^1 | ||
Odr). | ||
17 |
A |
Największe naprężenia normalne. |
5 |
Największe normalne odkształcenie właściwe. | |
c |
Największe naprężenie styczne. | |
i> |
Właściwa energia odkształcenia postaciowego. | |
Wskaźnik zginania przekroju jest określany jako stosunek: | ||
Odo. | ||
,riXx— A |
Głównego momentu bezwładności przekroju do promienia bezwładności. | |
18 |
B |
Biegunowego momentu bezwładności przekroju do promienia bezwładności wad przekroju. |
C |
Głównego momentu bezwładności przekroju do odległości włókien skraj nyehod osi’ j obojętnej przekroju. | |
J |
Biegunowego momentu bezwładności do odległości włókien skrajnych od środka ciężkości przekroju. | |
k |
Wytężenie materiału to funkcja: | |
f |
Odp. | |
m t |
A |
Składowych stanu naprężenia i odkształcenia |
B |
Składowych sianu naprężeniu i stałych materiałowych & «. | |
Ć |
Składowych stanu odkształcenia. | |
D |
Stałych materiałowych Ł\ v oraz stałej o\ | |
> |
której hipotezy należy korzystać przy obliczaniu naprężeń zastępczych dla j | |
LI |
rzypam |
u rozciągania ze zginaniem: |
A U |
dp. | |
o r |
TT |
Energii odkształcenia postaciowego („Hubera"). |
8 |
Maksymalnej wartości napreżen stycznyeh („ f resci”). | |
C_ |
Maksy maimy wartości odkształcenia względnego | |
—i— |
D T" |
. ______Sumujemy na prężenia ałgubraiczuc. _ |