DSC00718

Rys. 2&5.7a«4a okreflania stałej dysocjacji kompleksu ligand-rcceptor (wg Scalc harda). Analiza jest oparta na badaniu zależności między wartością [HRJ/1HJ ([HR] — stężenia kompleksu Uganda z receptorem, (H) — stężenie wolnego Uganda, oś rzędnych) a stężeniem kompleksu HR (ośodciętych): a—wykres Scatcharda jest prostoliniowy dla cząsteczek receptora wiążących Ugand z tym samym powinowactwem. W tym przypadku stała dysocjacji Kp jest równa stosunkowi odcinków OA/OB wyznaczonych przez przecięcie się prostej AB (wyznaczonej na drodze doświadczalnej) z osiami współrzędnych. Całkowite stężenie receptora Rc odpowiada odcinkowi OA; b — wykres Scatcharda ma przebieg krzywoliniowy dla cząsteczek receptora Re, i Rc> tworzących kompleksy z ligandcm o różnych stałych dysocjacji (krzywa 3). Proste 1 i 2 przedstawiają zależności, jakie otrzymanoby w przypadku osobnego występowania poszczególnych rodzajów cząsteczek receptorowych. Krzywa 3 jest sumą prostej 1 opisującej wiązanie receptora R*_t i prostej 2 dotyczącg receptora R«

_(ł*dzys°bąni ^Pieiwsza i tql .,*» ADP-rybc ^ siecznie biał liaiaiGsfpodjedi lariG, które nii

uoB^adoprzenie co pociąg

^alsynanu

^W»35i5

ii

fes

SS*2

MS