ziarno
błona komórkowa
jądro
Ry*. 31. 15. Cytotoksycznośó limfocytu Tc z udziałem perferyn wytwarzanych kanały w błonie komórki docelowej
błona komórkowa
nętrznego przez ściśle przylegające błony komórkowe (rys. 31.15). Wśród czynników wydzielanych z ziaren limfocytów Tc i komórek NK najważniejszą rolę w zabiciu komórki docelowej wydaje się odgrywać perforyna, a także gnipa proteaz scrynowych zwanych granzymami.
Perforyna została tak nazwana ze względu na zdolność do „perforowania" błony komórki docelowej. Perforyna wykazuje duże podobieństwo do składników C6, C7, CS. a szczególnie C9 kaskady dopełniacza. Podobnie jak wspomniane składniki dopełniacza, cząsteczki perforyny polimeryzują i wbudowują się w błonę komórki docelowej tworząc kanały w lej błonie.
Nawet kilkuminutowy kontakt między limfocytem Tc lub komórką NK i komórką docelową wystarcza, aby ta ostatnia uległa zniszczeniu. Komórka efekiorowa może następnie odłączyć sic od komórki docelowej i może następnie zniszczyć kolejną komórkę docelową.
Do ważnych czynników wzrostu i różnicowania zarówno limfocytów Tc. jak i komórek NK należy interleukina 2 i intcrleukina 12.
Komórki NK mają dodatkową właściwość przyłączania się do komórek docelowych rozpoznanych i ©płaszczonych przez przeciwciała. Dzieje się tak dzięki obecności na komórkach NK receptorów dla fragmentu Fc przeciwciał IgG. Jest to sytuacja analogiczna do rozpoznawania
ootouacff
T yncwcioB 0 Vo»6»*o dPcrio—o
Kw »1 IS towdma atkatmm od pnuwod