DSC00192 (24)

IBOtDCBL ** bffltB ?wg>    *4 BUUHCOtU. *ÓY

wskutek saaiariłnc^© W$% ~*e®>^:;. * ^ wskutek vKo-róbv czv    Mfiattaa. **£ —v% już dalej żyć;'

A poscwai 2mww .:    ^;v'aky    Mv«w

przedstawić j?rr* |MMK9 Kcab    KwL wlciAtebv lwi

wyjaśnić dwa rzutce vm* jaka*    pw&adae slw

,.]icbW0BC£&&y~'.

Rzeczywiście praooęm*    życia. która roa nie

ustannie ae ;- oęssss.^ w -.-r;. >\ jak 'osuwamy się w przeszłość, mcae r»*<4SE*e $*< alb*> tgodtue s prawem, które aksn£łHK <UtriK^v ją do wielkości nieskończonej. me paor^drk* e^ły jediwk jej osiągnąć, albo też zgodnie z kay pa*c« ęlhuęosć ta mogłaby w bezmiarze wickśir osa^ć wielkość mwsic więksi^ od jakiejś wicłśoki nfcrdkaej. którą wyznaczono by

jej jako grasicę* W syss lamina wypadku, wzrost jej rzeczywiście jest Kcogiaiiiciooy w Mjbatilóej ab-solutnyro znaczeniu teg©    powiew a i me 'istnieje

granica, której nie mogłaby prsekrocfyć. W pierwszym wypadku wzzos* len byłby również nieograniczony w odniesieniu do nas. nie moglibyśmy bowiem ustalić granicy, do której nieustannie musiałaby su; rbliiać. nie mogąc jej nigdy osiągnąć, zwłaszcza i e wiedząc tylko, źe nigdy nie można się zatrzymać. nie wiemy nawet, jakie z dwóch podanych powyżej znaczeń słowa „nieskończony" możemy tu stosować. I to jest właśnie stan naszej obecnej wiedzy o możliwościach doskonalenia się rodzaju ludzkiego i w tym znaczeniu możemy je nazywać nieskończonym.

Zatem w rozważanym tu wypadku musimy sądzić, ic przeciętna długość żyda ludzkiego powinna nieustannie