DSC00919 (6)

Przywództwo w Dowodzeniu

Przegląd teorii przywództwa

PODEJŚCIE BEHAWIORALNE DO PRZYWÓDZTWA Opiera się na teorii zachowań człowieka.

Zakłada dwa wymiary zachowań przywódczych:

1.    Orientacja na ludzi

2.    Orientacja na zadania

Behawioryści ignorowali uwarunkowania sytuacyjne w jakich przywódcy działają. Uwarunkowania te stanowią jednak istotną determinantę efektywności przywódców.

PODEJŚCIE SYTUACYJNE DO PRZYWÓDZTWA Warunkowy model przywództwa F. Fiedlera

Wychodząc z założenia iż „wysoka efektywność grupy zależy od wzajemnego dostosowania stylu współdziałania przywódcy z jego podwładnymi oraz stopnia, w jakim sytuacja umożliwia przywódcy sprawowanie kontroli i wywieranie wp/ywt/"[Robbins], Fiedler wyróżnił trzy zasadnicze czynniki sytuacyjne:

- Stosunki miedzy przywódcą a członkami grupy (wzajemne relacje)

• Struktura zadania (trafność decyzji, jasność celu, ilość możliwych rozwiązań, specyfika zadania)

i pozycja władcza 1 możliwości stosowania przez przywódcę kar i nagród

Wniosek: nie można mówić o przywódcy że jest efektywny bądź nie 1 lecz mamy do czynienia z przywódcami, którzy działają efektywnie w określonych sytuacjach.