INSTYTUCJI: I PROCESY DECYZYJNE
322
HHHpfeMpRUt f przygotowuje projekt zalecenia, potem uzyskuje opinię fc [ iwąjUDCjt. a następnie formułuje swój ostateczny raport w danej sprawie, fair, pr?es> ta do Parlamentu oraz do zainteresowanej instytucji219. W latach 1996-1W [ do Riecznika wpłynęło blisko 6000 skarg, ale aż 70% me mogło być razpatms- | zgodnie z powyższą procedurą, ponieważ nie mieściło się w pojęciu ..złego ?i®- | drania'*.
Rzecznik zakończy) postępowanie w blisko 600 sprawach, a 80% z nich dot>-czyło wadliwego funkcjonowania Komisji. Były to takie sprawy, jak: polmi; j rekrutacyjna prowadzona prze/. Komisję, zawieranie umów. naruszanie czysofa naturalnego środowiska człowieka, tajność postępowania instytucji wspólnotowi 1 oraz defraudacje'
Parlamentarna kontrola a posteriori obejmuje, między innymi, uprawnienia d; i publicznego przedyskutowania i przyjęcia dorocznego raportu Komisji321, udziel:- } nin Komisji absolutorium w związku z wykonaniem budżetu'22 oraz do podjęć; decyzji w sprawie wotum nieufności w stosunku do całej Komisji, co powoda 1 konieczność jej ustąpienia*23.
Wotum nieufności do Komisji stanowi jeden z najostrzejszych środków, jaki tti dysponuje Parlament. W Traktacie ustalono, iż w celu pohamowania niESe-łydTembćjTlfenlowk w tej sprawie może być rozpatrywany dopiero po upłm trzech dni od jego zgłoszenia. Podjęcie decyzji zostało uwarunkowane osiami;-etem niezwykle wysokiego poparcia. Za wnioskiem musi głosować co najmne potowi wszystkich członków Parlamentu (ponad 314 osób), a wśród głosując}!., musi on uzyskać poparcie aż dwóch trzecich. W wypadku przyjęcia wotum nieef-nośd mianowana powinna hyć nowa Komisja funkcjonująca tylko do końca przerwanej kadencji. Parlament aż sześć razy próbował obalić Komisję, za kaźdm razem nieskutecznie. Czasem poparcie dla takiego wniosku było bardzo niskk w związku z konfliktem w Jugosławii za usunięciem Komisji w 1991 r. było tyto S posłów, w 1990r. w sprawie Wspólnej Polityki Rolnej wniosek poparło 16ośób
Ostatni wniosek o wotum nieufności dla Komisji, w związku z. oskarżenia ojej niegospodarność. korupcję, defraudacje, nepotyzm, brak kontroli politycz* ud wydarzeniami oraz nieodpowiedzialność, był rozpatrywany 14 styczniu IW Uzyskał on wprawdzie poparcie większości, ale, ze względu na wyższe wymaga-proceduralne, sformułowane w Traktacie, nie został przyjęty. Niemniej jednak p rai pierwszy Komisja, po opublikowaniu dodatkowego raportu, postanowiła a® podać się do dymisji, obawiając się tego. iż kolejny wniosek o wotum nienfwK «MMe jednak przyjęty Tak więc Parlament odniósł sukces. Nowa Komisy
** Id. Mtą' M ł.ui,i'7«k. Rgeeznik Pnttr Obywateli Unii Bunjpejtkigj tOmtmdtm* W Wmmuuu3BP6,s 41—52
* r»Ui> C«w»«vuor. Grmrml report m the tuHvtUn oj thr Europem Omtm MW R-a 15.
B
R, Prodiego została powołana nic tylko w celu dokończenia przerw,mci kadcneji. ale także nn całą nową kadencję, rozpoczynającą się w dniu I stycznia 2000 Naruszono w ten sposób wyraźne postanowienie zawarte w ait. 201 ust. 2.
Po trzecie, uprawnienia kreacyjne stanową istotny obszar kompetencji Parlamentu. Obejmują one zarówno uprawnienia wewnątrzpariamcntamc. polegające na wyborze własnych organów, jak i zewnętrzne, co odnosi się przede wszystkim dn przewodniczącego oraz członków Komisji. W tym wypadku są to jednak kreacyjne kompetencje negatywne, polegają one bowiem jedynie na możliwości odrzucani# kadrowych propozycji składanych przez państwa członkowskie Parlament w zasadzie me posiada natomiast kuracyjnych kompetencji pozytywnych.
9.4.4. Rola decyzyjna
Dokonując sumarycznej oceny decyzyjnej roli Parlamentu w systemie wspólnotowym. należy przede wszystkim podkreślić najważniejszą cechę jego specy-licznej sytuacji prawnej. Mianowicie, w klasycznym in/uiiiirniii terminu. Parlament Europejski nadal nic jest parlamentem, mimo że juku jedyna Instytucja wspólnotowa posiada w pełni demokratyczną legitymizację lie?|)o*minią letł bowiem organem pochodzącym z wyborów W przeciwieństwie dn Rady. która reprezentuje interesy państw członkowskich. Parlament liumpejski |est Instytucją ..instynktownie federalną"”4, co stanowi przesłankę napięć inlętlzyln«iyliic)mt(l-nych.
Podać możno dwie podstawowe lóżnirc pomiędzy |iiiilnmcntmiil knijnwyitil oraz Parlamentem Europejskim. Po pierwsze. |iarlaninily krajowe dokonuj# wyllii nr premiero i rządu. Tym sumyui powstają w uleli stosunkowo trwale wlęhzn łciowe koalicje partyjne, których celem jest podtrzymywanie rządu waz popieranie jego inicjatyw. Natomiast Parlumcnt Europejski nie tworzy rządu europejtklegn. ho tak# instytucja nic istnieje Komisji je -1 /ni puwoływsns przez, pońtlws t/fcjri kowskir. a tylko akceptowana prz.cz Parfjunrirt lyui istnym koali- |e W 1'arlamęrt cic Europejskim funkcjonują w •imsób liard/o »|«cyfli nif'1
Natominst drugu zasadnicza tóżiileit putnięd/y PaliimaMwn I uorpejtlom i parlamentami krajowymi dotyczy liii kompetencji. Parlament l:jjirip< pkl nt> po siada bowiem uprawnień w dziedzinie sarnod/ififiego stanowienia aktów praw nych. Akty #ą natomiast wydawane przez prz«datawK'Ml rządów psflalw «/Jun kowskich Biurokracje rządowe/.dominowały i-.-n- saiównu ParlMUM jak i parlamenty krajowe. Jak zasadnie oceni) te pruuaay H lt*iw tn^ąfnh ,-J* partamemaryzacja naiodowycżi systemów isjlityc/iiyttli'"'
’! ak*v uktoticAK1 !ti!iniijii I-' Orty un/ O Im ?•••••' // /jb hut (m*-• ttn4
Ostonl 199$. t. 61.
■' JSot* %Łcucj tl luitet . MJtyk# kualhyjm « « f—uf*)*** .'•••-•
JmmaŁs MiędzytMtjóuwt" 2001. ar J- * U- Zlj.« l|2 < 1
f< PtMUr polityt •/* ** fMotrtu rsuup*/thirj » *< ■ «»»•.—»<< >
lyroiej irf(iiv*hutji. }»;| Jaku tMnapti*, * 312 uzi ii*,-* *•>,)<> /•••y.z,*' i