DSC01161

Na rysunku 8.82 przedstawiono prasę stołową krzywkowo-zębatkową wibracyjną z dolnym napędem firmy Essa. Pod stołem prasy mieści się krzywka uzębiona napędzana od silnika elektrycznego. W czasie obrotu krzywka ta powoduje złożony roboczy ruch suwaka posuwisto-drgajacy przez dwie prowadzące kolumny. Powrotny ruch suwaka odbywa się pod działaniem sprężyn. Gwarantują one jednocześnie stały docisk rolki do uzębionej krzywki. Tego rodzaju prasy stosowane były w przemyśle zegarmistrzowskim.

8.5. PRASY KRAWĘDZIOWE

Maszyny do gięcia metali w ogólności stanowią rozległy temat przekraczający ramy niniejszej książki. Omówimy więc tylko najczęściej używane maszyny z tego zakresu, jakimi są prasy krawędziowe.

Prasy krawędziowe przeznaczone są w zasadzie do wytwarzania wszelkiego rodzaju, często bardzo skomplikowanych, profili z blach, w jednym lub kilku zabiegach w produkcji mało lub średnioseryjnej (rys. 8.83). Profile takie z wielkim powodzeniem zastępują kształtowniki wykonywane na giętarkach wielorólkowych, dających na ogół mniejsze możliwości profilowania, ale dużo większą wydajność.

Rys. 8.83. Przykłady gięcia profili na prasach krawędziowych

Na prasach krawędziowych rozróżnia się dwa rodzaje gięcia: swobodne (trzypunktowe) i gięcie z dotłaczaniem.

Rys.

8.85. Przykład narzędzia dziurkującego

Rys. 8.84. Parametry gięcia swobodnego blach o wytrzymałości R_m fi — 50 kG/mm*; g — grubość blachy, v — szerokość podpór, b — długość boku wrębu matrycy, r-_t — wielkość promienia tłocznika, P — siła nacisku w tonach przypadająca na metr długości giętej blachy

Przy gięciu swobodnym, do którego zasadniczo są przewidziane prasy krawędziowe, można posługiwać się rys. 8.84 wg firmy Promecam, gdzie w zależności od grubości blachy (mm) o wytrzymałości R_m = 45-S-50 kG/mm², szerokości podpór u, długości boku wrębu matrycy b i promienia tłocznika r; można obliczyć odpowiednią siłę nacisku P w tonach na metr długości giętej blachy.

Prasy krawędziowe z powodzeniem stosuje się do szeregu innych operacji jak gięcie zwykłe, cięcie, tłoczenie itp. Są one coraz częściej stosowane do wykonywania wszelkiego rodzaju otworów zarówno w blachach, jak i w kształtownikach.

Ponieważ otwory takie muszą być wycinane o różnej średnicy i w różnych odstępach, dlatego stosuje się zazwyczaj specjalne zestawy dziurkujące (rys. 8.85) ustawiane na prasie (rys. 8.86).

Wadą tego typu urządzeń dziurkujących był ograniczony ich wysięg. Ostatnio wprowadzono system

złączonych zestawów (rys. 8.87) umożliwiających przelotowe dziurkowanie arkuszy blachy o szerokości prześwitu między stojakami prasy.

Każde narzędzie ma dwie sprężyny — silną, wyciągającą stempel z blachy i słabą, podnoszącą stempel do położenia pierwotnego.

403