8 Podstawy rachunkowości
3) ustalanie rzeczywistego stanu aktywów i pasywów w drodze inwentaiyj*
4) przygotowywanie sprawozdań finansowych,
5) wycenę aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku finansowego,**!
6) przechowywanie dowodów księgowych i innej dokumentacji,. n
7) poddawanie badaniu i ogłaszanie sprawozdań finansowych.
Dzięki wymienionym wyżej obszarom działalności, rachunkowość ;jest dziedziną wyróżniającą się spośród innych. Przepisy prawa oraz zasady, którym ona podlega, wpływają na zaufanie do tej dziedziny, które jak wiadomo bardzo'trudną jest zdobyć.
W celu zdobycia powszechnego zaufania, rachunkowość powinna spełniać następujące cechy1:
1) dokładność każdej operacji księgowej,
2) rzetelność wykonywanych czynności,
3) chronologiczność zapisów,
4) wiarygodność prezentowanych informacji,
5) poprawność formalna, mciytoryczna i rachunkowa dowodów księgowych, J
6) prowadzenie ksiąg według ustalonego planu kont,
7) odzwierciedlanie w księgach stanu rzeczywistego,
8) niezmienność stosowanych zasad, metod, aby można było porównać danę z różnych okresów.
Wszystkie wymienione cechy są bardzo ważne. Niespełnieni^ którejkolwiek z nich może spowodować utratę zaufania zarówno do rachunkowości, jąk i do oso- 1 by za nią odpowiedzialnej.
Celem rachunkowości jest ewidencja, pomiar i wycena zdarzeń gospodarczych, I przedstawienie w sposób jasny i rzetelny sytuacji finansowo-majątkowej przedsię- J biorstwa, sporządzanie sprawozdań i dostarczanie informacji dla kierownictwa! jednostki oraz ochrona majątku i interesów przedsiębiorstwa. A wszystkie te zada- 1 nia muszą być wykonywane zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
Rachunkowość służy zatem następującym celom2, które stanowią zarazem jej 1 funkcje:
1) informacyjnym - iworzenie, przetwarzanie zbiorów danych, przekazywali nie informacji kierownictwu,
2) ewidencyjnym - rejestrowanie operacji gospodarczych, *
3) rozliczeniowym - rozliczanie osób odpowiedzialnych, rozliczanie środków ! pieniężnych, zobowiązań i należności,
4) kontrolnym - kontrola dokumentów księgowych,
5) sprawozdawczym - przygotowywanie sprawozdań finansowych, ...
6) fiskalnym — rozliczenia z tytułu podatków, ceł,
1 7) analitycznym — opracowywanie analiz finansowo-ekonomicznych,
8) ubezpieczeniowym — rozliczenia z tytułu ubezpieczeń majątkowych, społecznych i zdrowotnych,
f 9) menedżerskim - bieżące i przyszłościowe zarządzanie, ocena sytuacji finansowo-ekonomicznej przedsiębiorstwa, tworzenie biznesplanów,
10) ochrony mienia — zapobieganie zjawiskom powodującym zniszczenie, uszkodzenie lub zabór mienia.
Określenie przedmiotu rachunkowości jest ściśle związane z przedmiotem Działania jednostki gospodarczej. Jednostki gospodarcze mogą prowadzić bardzo fcóżną działalność, dlatego też określenie przedmiotu rachunkowości musi być odpowiednio uogólnione.
fZ uwagi na zakres przedmiotowy i funkcje, rachunkowość można podzielić na:
• rachunkowość finansową,
• rachunkowość zarządczą.
Rachunkowość finansowa jest przeznaczona z reguły dla użytkowników zewnętrznych - niezwiązanych bezpośrednio z jednostką gospodarczą. Służy ona ochronie interesów właścicieli jednostki (udziałowców, akcjonariuszy), Państwa ■podatki) i osób trzecich (np. wierzycieli). Dlatego też, aby zachować wiarygodność i rzetelność, rachunkowość finansowa jest regulowana przez:
1) ustawę o rachunkowości,
2) kodeks spółek handlowych3,
3) Międzynarodowe Standardy Rachunkowości,
4) Krajowe Standardy Rachunkowości,
5) akty wykonawcze wydane na podstawie ustawy o rachunkowości.
Hstotnym elementem tego rodzaju rachunkowości jest sprawozdanie finansowe, które może mieć dwojaki cel. Wyodrębniono bowiem dwa modele koncepcyjne pkreślające nadrzędne zadania sprawozdań finansowych4:
• Model oparty o teorię wartości - zwany również modelem anglosaskim — według niego głównym odbiorcą sprawozdania finansowego jest inwestor, a nadrzędnym celem sprawozdania jest rzetelne przedstawienie sytuacji finansowej jednostki, mierzonej wielkością kapitału własnego. Najważniejszym elementem sprawozdania finansowego według tego modelu jest bilans.
Zob. J.R Feliński, P.P. Sasin, Zasady..., wyd., cyt., s. 13.
Tamże, s. 15.
Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych. (Dz. U. 2000 Nr 94, poz. 1037 z późniejszymi zmianami).
Zob. J. Filipiak, Elementy rachunkowości, materiały szkoleniowe. Warszawa 2006, s. 4 (materiały niepublikowane)