DSC01324

(właściciela), lecz jest przez tę jednostkę wykorzystywali pomnażaj w trakcie jej działalności.

Wyodrębnienie umowne ma miejsce w razie wydzielenia w rachunkowości odpowiednich części danej jednostki gospodarczej, które ^ stanowią podmiotu prawa. Wyodrębnionymi częściami mogą być np oddzielne zakłady lub wydziały, które nie mają osobowości prawnej, Charakterystyka liczbowa majątku i działalności danej jednostki powstaje wówczas w rezultacie scalania danych, dotyczących oddzielnych części 1 tej jednostki.

Wyodrębnienie majątku jednostki prowadzącej rachunkowość stanowi podstawową przesłankę, na której opiera się rachunkowośc^H Rachunkowość stosując właściwe jej metody ma za zadanie dostarczenie podstawowych wiadomości o działalności danej jednostki gospodarczej. Rachunkowości stawia się zazwyczaj trzy zadania:

1)    obiektywne informowanie zewnętrznych użytkowników informacji dostarczanych przez rachunkowość, a w szczególności: potencjalnych inwestorów, banków i innych pożyczkodawców, wierzycieli, agend rządowych, pracowników i ich związków oraz społeczeństwąfffl

2)    kontrola działalności, a zwłaszcza ochrona interesów jednostki gospodarczej;

3)    dostarczanie danych przydatnych do zarządzania.

Dla realizacji tych zadań rachunkowość jednostki gospodarczej powinna w szczególności informować o:

1)    stanie składników majątkowych i źródłach ich pochodzenia (finansowania) oraz wszelkich zmianach, powstających w trakcie działalności;

2)    zużyciu składników majątkowych w toku działalności;

3)    wykonaniu zadań gospodarczych, sprecyzowanych w zamiei^ niach, np. planie finansowo-gospodarczym danej jednostki (planie plac i świadczeń, zaopatrzenia, produkcji, zbytu itp.);

4)    finansowych rezultatach działalności jednostki, dzięki rejestrów® niu osiąganych wyników finansowych;

5)    wykorzystaniu zysku osiągniętego w rezultacie działalności gospdfl darczej.

Rachunkowość stwarza też warunki sprzyjające ochronie majątku! jednostki. Przyczynia się ona bowiem do właściwego użytkowania,

^Wadników majątkowych posiadanych przez jednostkę, a zarazem dostar-■b danych liczbowych, wykorzystywanych:

^Ka) dla potrzeb kontroli — poprzez ewidencję poszczególnych skład-1'ników majątkowych i źródeł ich pochodzenia oraz zachodzących w nich Bnianach;

Ib) dla potrzeb zarządzania — dzięki przyjęciu informacji płynących plewidencji za punkt wyjścia przy podejmowaniu przez kierownictwo Bdnostki decyzji dotyczących wykorzystania posiadanego majątku oraz Kzródeł jego sfinansowaniu — ze środków własnych jednostki lub pożyczonych.

I Jak z tego wynika, podstawowym zadaniem rachunkowości jest Rzygotowanie informacji, przetworzenie ich w formę określonych ■biorów oraz zaprezentowanie dla potrzeb wewnętrznego zasądzania Jednostką gospodarczą.

■ W celu realizacji zadań stawianych rachunkowości niezbędne jest ikreślenie warunków i zasad, które powinny być przestrzegane przy jej prowadzeniu. Przydatność ewidencji zależy od wielu czynników. Do najważniejszych z nich należą:

p 1) wiarygodność (rzetelność, zgodność z prawdą materialną) i jednorodność przedstawianych danych liczbowych zapewniająca możliwość ich porównania w czasie, w stosunku do zamierzeń (planu) itp.; t 2) kompletne ujęcie w księgach danych dotyczących danego okresu np. zużycia materiałów, czasu pracy, przychodów ze sprzedaży towarów, wyrobów itp., umożliwiająca ustalenie pełnego i wiernego obrazu rzeczywistości gospodarczej jednostki za pewien czas;

[ 3) bieżące, bez zaległości, prowadzenie ksiąg i jak najszybsze dostarczanie danych liczbowych zainteresowanym;

4) powiązanie danych ewidencji z danymi uzyskiwanymi poza ewidencją księgową, np. w operatywnej ewidencji rozmiarów działalności gospodarczej, zaopatrzenia, zatrudnienia, zbytu itp.

Stosowane w rachunkowości rozwiązania powinny być opłacalne, zapewniając współmiemość nakładów związanych z uzyskiwaniem dodatkowych informacji z korzyściami, jakie daje posiadanie tych informacji.

I    Dane dostarczane przez rachunkowość mogą być w pełni wykorzystane

I tylko wówczas, gdy istnieją warunki do porównywalności tych wielkości I w czasie, tzn. za kolejne miesiące, lata itp.