DSC01645 (2)

*    W ośmiu krajach zachodnioafrykańskich, w tym w Burki na Faso. jednym z najbiedniejszych krajów na święcie, liczba chronicznie głodujących zmniejszyła się znacząco w latach 1980-1996. Ale w Afryce centralnej, wschodniej i południowej liczba głodujących rosła.

*    1/12 ludzi na święcie choruje z niedożywienia, w tym 160 milionów dzieci poniżej piątego roku Życia (FAO).

*    Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) 1/3 ludności świata jest dobrze odżywiona, 1/3 jest niedożywiona, a 1/3 głodąje.

*    Na subkontynencie indyjskim żyje blisko połowa głodujących ludzi na świecie. W Afryce

1    pozostałej części Azji łącznie - ok. 40%. Reszta głodujących żyje w Ameryce Łacińskiej i innych częściach świata (Hunger in a Global Economy).

*    3 miliardy ludzie na świecie usiłuje przeżyć za 2 dolary dziennie. Blisko 1/4 ludzi -13 miliarda - żyje za mniej niż 1 dolar dziennie. Tymczasem aktywa 358 miliarderów przewyższają łączne dochody roczne krajów, które zamieszkuje 45% ludności świata. Suma aktywów trzech najbogatszych ludzi św iata jest większa, niż łączny PKB wszystkich krajów najmniej rozwiniętych.

*    Aby pokryć niezaspokojone potrzeby świata w zakresie higieny i żywności, wystarczy 13

miliardów dolarów - tyle, ile ludzie w USA i Unii Europejskiej wydają co roku na perfumy. 9I.ZASADY EKOROZWOJU-    .

1. Zasada respektowania ekorozwoju, nazywana teżlgasadą ekologizacji gospodarki i jej rozwoju lub zasadą integralności systemu ekologicznego, gospodarczego i społecznego.

2    Zl$*da integralności środowiska (integralności ekosystemu); jej istotą jest zalecenie, aby myśleć globalnie (całościowo, holistycznie), lecz działać lokalnie".

3.    "Zasada ekonomizacje nazywana też zasadą efektywności ekonomicznej i ekologicznej ekorozwoju ( w tym ochrony środowiska); postuluje realizację takiej polityki, aby cele ekologiczne były osiągane minimalnym kosztem społecznym. Zasada ta, stanowiącą podstawę ochrony środowiska w krajach OECD, łączy się z reguły z kilkoma zasadami praktycznymi, wśród których należy przede wszystkim wymienić:

4.

•    zanieczyszczający płaci (odpowiedzialności finansowej producenta i konsumenta-użytkownika jako sprawcy zanieczyszczenia),

•    płacą poszkodowani (dobrowolne włączanie się poszkodowanych w realizację zadań ochronnych zanieczyszczającego środowisko),

i wspólnej odpowiedzialności,

•    etapowania i wyboru priorytetów,

•    uwzględniania wymogów ochrony środowiska w działalności planistycznej.

5 r7.ynHa pTgu-enr.fi (zapobiegania nazywana też zasadą aktywnej polityki, lub w węższej interpretacji, zasadą likwidacji zanieczyszczeń u źródła

6. Zasada reagowania na istniejące zagrożenia ekologiczne,,nazywana też - nie zawsze w sposób uzasadniony - zasadą biernej polityki; przejawem biernej polityki jest np. formułowanie deklaracji i kolejnych programów przy wyraźnym niedocenianiu strony realizacyjnej.

7.ii?twada partnerstwa (współdziałania) i partycypacji publicznej (społecznej), zwana też zasadą udziału społeczności w rozwiązywaniu problemów ekologicznych, lub zasadą uspołecznienia.

8. Zasada regionalizacji programowania ekorozwoju (w tym polityki ekologicznej), rozumiana jako postulat dostosowywania wymagań ochronnych do regionalnych i lokalnych warunków oraz umożliwienia regionalnej i lokalnej władzy wyboru narzędzi realizacji idei ekorozwoju.

9. fctsada prawor/ądhoiĆM która w warunkach polskich oznacza konieczność takiej przebudowy systemu prawa ekologicznego i sposobu jego realizacji, aby każdy przepis był ściśle przestrzegany i niemożliwe było zastępowanie przepisów tak dobrze znaną społeczeństwu argumentacją o “wyższej konieczności*, 'interesie społecznym", "jeszcze nas na ochronę środowiska nie stać" lub "jesteśmy za biedni na ochronę środowiska’ itp

10. Zasada przestrzegania międzygcneracyjnej (międzypokoleniowej) sprawiedliwości ekologicznej, nazywana też niekiedy zasadą między generacyjnego egalitaryzmu ekologicznego. Jest to z pewnością zasada nadrzędna, która w ujęciu pragmatycznym bardzo ściśle wiąże się z zasadami.

•    powszechności ochrony,

•    presji moralnej,

•    nieprzckraczania środowiskowej pojemności asymilacyjnej, koncesjonowania prawa do użytkowania zasobów środowiska.

Powietrze zanieczyszczają, wszystkie

^substancje gazowe, stałe lub ciekle, znajdujące się w powietrzu w ilościach większych niż ich średnia zawartość. Ogólnie zanieczyszczenia pow ietrza dzieli się na pyłowe i gazowe. Światowa Organizacja Zdrowia definiuje pow ietrze zanieczyszczone jako takie, którego skład chemiczny może ujemnie wpłynąć na zdrowie człowieka, roślin i zwierząt, a także na mne elementy środowiska (wodę, glebę). Zanieczyszczenia powietrza są najbardziej nif.hrzpiecznr ze wszystkich zanieczyszczeń, gdyż są mobilne i mogą skazić na duży ch obszarach praktycznie wszystkie komponenty środowiska. Głównymi źródłami zanieczyszczeń są.

I * uprzemysłowienie i wzrost liczby ludnoścCI i * przemysł energetyczny [ * przemysł transportowy.

Rosnące zapotrzebowanie na energie uczyniło ze spalania główne źródło zanieczyszczeń atmosferycznych pochodzenia antropogenicznego. Najważniejsze z nich to

* dwutlenek siarki (S02), tlenki azotu (NOx),

¹ tlenek węgla, (CO),

■    ozon troposferyczny (03)1

■    ołów (Pb),

|^_pyty,    -J

źródłami zanieczyszczeń powietrza sąm.in.

V* ogrzewanie mieszkań

* depozycja sucha- opad pyłów, mokra- np. kwaśne deszcze ; * chemiczna konwersja paliw.

(* wydobycie i transport surowców, j * przemysł chemiczny,

I * przemysł rafineryjny, i * przemysł metalurgiczny, j * cementownie,

t * składowiska surowców i odpadów.

L* motoryzacja.

Naturalne źródła zanieczyszczeń powietrza to

1* wybuchy wulkanów,

* erozja wietrzna skał, i* pył kosmiczny,

I* niektóre procesy biologicznej i* pożary lasów i stepów.

111.STAN LASÓW W POł-SCŁ- defoliacia- stan odłistmema.