DSC02652

J«BC •ł»ⁿ«^wł dy»kuayrj«ia| | riJuch i-k roduy rytm® cay masa daftapafna | II li^r ~iadj n T iii jWirjiTaiWITT^— »wiftiaffay"ch, gdy* w porównami «^ą wlfliarr pfailnpnilnhii rtarrrn uzyskania poayeyw-!■* po pira waami wytad«»wsniu. Zaleca aię, by energie bfływy-pmdufira dan«go «pr*^ru

a rai anliiarl zespołami Qf(S i migofama przedaionkó* mpocafć od —wr^ka 120-150 J dla drflhcyUtorów dmifaeowych W> 2O0Jdh IVmy briiru «Mtu pkaa wan gn wyładowania należy wnękak poaioa lin lejny rfi iładi-h ajlailnwail — aż do oatfajgni%r ia makaymalnych wartaM pmy tria im wyładowaniu.

ft cafawakufes z wykimi zespołami Q|1S caęlo mocna iaesyć ośśa^nd dawkami energii. Należy rozpocząć od 70—120 J w pny

lub lOO J dla iadnnfa rnwych. Przy braku efektu ponom energii dla liiilrj—jrh dwóch wyładowań — aż do oelągnięca MMOid dla danego defibrylatora przy trzecim wyładowaniu.

definiuje ńę lako czynność

60/min, jakkolwiek w| 60/młn nic powoduje wyaeę-

wb dla pewnych oaób czynność napoknjfryrh i moją być całkowicie filologiczna. Bradykardia może być (■p *»wał mięśnia acrcowego, zespół chorego węzła), poramui

t ciśnienia śródczaszkowego itp) lub być działania leków (dignluyna. beta-błohery. blokery kanałów wap-

Podaj den i uzyskaj do-

EKG. W postępo-przycayaay bradykardii. Poniższe objawy leczenia (ryc. 3):

niepośydanych nw —I®ff dawkę co 3—5 ta kib zawału inięinia są

■ raynnulLi ■erem po _p yd ofaacar zawału.

■Miru. walały aaatoaow

myakania pn<ęilam_>u pfUnt