DSC03758 (2)

13

• wysokie morale i duże zadowolenie można osiągnąć dzięki życzliwemu zainteresowaniu sprawami podwładnych.

Reprezentantami tego kierunku są między innymi: M.P. Follet, D. McGregor, R. Likert, A. Maslow.

1.3.4. PODEJŚCIE SYSTEMOWE

Systemowa „filozofia” badania organizacji wymaga respektowania następujących założeń:

•    system jako całość ma inne właściwości niż poszczególne jego elementy,

•usprawnienie funkcjonowania podsystemów tworzących całość nie musi prowadzić do polepszenia funkcjonowania całego systemu,

•    całość wywiera większy wpływ na funkcjonowanie swoich elementów niż odwrotnie,

•    oddziaływanie na jeden z elementów systemu może wywoływać zmiany w innych.

Przedstawicielami systemowego podejścia są: R.L. Ackoff, GJ. Klier, A. Rapaport, G.M. Weinberg.

1.3.5. PODEJŚCIE SYTUACYJNE

Podstawowym założeniem podejścia sytuacyjnego jest to, że nie ma jednego, najlepszego sposobu rozwiązania problemu. Podczas tworzenia rozwiązań należy brać pod uwagę uwarunkowania sytuacyjne, tj. podsystemy organizacji i jej otoczenie.

Ideę podejścia sytuacyjnego można również wyrazić tak: na pytanie dotyczące rozwiązania danego problemu „sytuacjonista” daje jedną odpowiedź - „to zależy”. Sposoby skuteczne i słuszne w określonej sytuacji są więc bezużyteczne w innej.