DSC04083

w w	ITM^iWANIA	1 ATMAl
Koi	oelNkiej ul	LU|»rlm	a ją	)<
ofll	t* /.loiloWUi	•eniii C	>olu	dn
	ości ponad	60 m	(S	, (
mile	11 innych	imeja	ic "
me	znajdują *■	;ię w ę	»!>«/	ar

)U)WO]

i lewi

IV

chara (1939). W Kotlina dnolodowcowt?, tworząc p scami (np. w Lichyni) tui 1967).

Podobne    zi

srod nich dokładniej zbfld dą a Bierawką (C Kłodnicy, w obsza rzo które dzielności osadów lodowce

tym dobrze wierceniami udokumentowanym jeden poziom gliny zwało cjach grubszych z okruch' dolnej części tkwią liczne 18

kii, K KI

wkuj Sp*. i/y dolną fts» od doliny b, siady dwi. jpoiskiego, Ki występuje tyiłu się ona we frak-a ponadto

cinii

a więc na poii się, jak wsponin cenią południo obszarze 42,8 m. Składa i skał lokalnych,

borwaki iłów trzeciorzędowych miąższości % m. Profil ten jest podobnie interpretowany przez innych eutorór (S. Dyjor i in., 1978), którzy zwracają uwagę na późniejsze zrusaaśĘ gliny zwałowej w wielu miejscach.

Jeszcze bardziej na południe, w rejonie

N. Kotl

zaznaczają rych Słodowi

3W

I miąższości przeważnie

FI

Raciborza, skład materiał*

okruchowego w glinie zwałowej zmienia się według G. N. KotłicHę (1978) jeszcze bardziej na korzyść materiału lokalnego. We frakcji ęT

5,0 mm skał krystalicznych jest zaledwie 9,0 iłowców i łupków węglowych łącznie jest 12 73,6%. G. N. Kotlicka stwierdza, suniętym obszarze występowania

Igdy tymczasem a kwarcu 48,2—

17,6%

■21,2%,

ie w tym najbardziej na południe ey-osadów lodowcowych zlodowacenia j»-

łudniowopolskiego ich dwudzielność nie zaznacza się. Są one podśoeb* ne osadami anaglacjalnymi w postaci piasków pylastych, mułów i ifcnr piaszczystych miąższości do 10 m. Na glinie zwałowej występuje również podobny osad. widoczny najlepiej w profilu w cegielni w Łanach, w postaci szarych iłów zastoiskowych miąższości do 3 m oraz leżącyd na nich drobno warstwowanych mułków z florą.

Na rozległych obszarach regionu wielkopolsko-śląskiego i północnego nie ma jak dotychczas dokładniej zbadanych profilów osadów zlockn* cenią południowopolskiego. Osady tego wieku leżą tam nieco głębiej aniżeli w środkowej i wschodniej części niżu, co utrudnia badania. Brak tam również dostatecznej ilości dokładniej datowanych paleontologio* nie utworów przykrywających. Ostatnie badania między Krosnem Odrą i Kostrzyniem (S. Skompski, 1976) ujawniły jeden pokład glin* zwałowej zlodowacenia południowopolskiego miąższości do 60 m, Lety on w obniżeniach powierzchni podczwartorzędowej i tylko miejscami wykazuje ślady dwudzielności. Wiek tej gliny jest określony m. in. pny* krywającymi ją mułkami jeziornymi interglacjału mazowieckiego s MSI ludina diluviana Kunth w Boczowie.

Bardziej ku północy, w szeroko pojętym obrzeżeniu Zalewu Sio* \ cińskiego (J. E. Mojski, 1979c), osady zlodowacenia południowopolskiego wypełniają rozległe obniżenia egzaracyjne w powierzchni podczwajto-rzędowej. W całej swej masie są one przepełnione porwakami, głównfc j oligoceńskimi (iłami septariowymi) i eoceńskimi, w postaci kier bardic różnej wielkości, przemazów i różnego kształtu fałdów zakonu nionych w podłożu, z którego zostały wyprasowane. Takie zabune* nia obejmują również osady czwartorzędowe powstałe wcześniej i przed nasunięciem lądolodu południowopolskiego i ten fakt uniem* : żliwia, a w każdym razie bardzo utrudnia odtworzenie profilu stnj$ i