DSC04223

fJ

m

Śruta poekstrakcyjna lniana zawiera glukozyd linamarynę, który w przewodzie pokarmowym ulega rozkładowi na glukozę, aceton i kwas pruski (HCN).

12.3.2.5.    Śruta poekstrakcyjna i ekspeler arachidowy

Pasze arachidowe otrzymuje się po odolejeniu mniej lub bardziej otłuszczonych nasion rośliny motylkowatej zwanej orzechem ziemnym, uprawianej w krajach o klimade deplejszym (Indie, Afryka Południowa, Ameryka Południowa, Francja). Ekspeler zawiera zwykle do 8%, a śruta około 1% tłuszczu. Ponadto, pasze arachidowe, w zależnośd od stopnia usunięda łuski, mogą zawierać różną ilość włókna i od 40 do ponad 50% białka Wartość biologiczna białka jest niska na skutek niedoboru lizyny, metioniny i treoniny. W porównaniu ze śrutą sojową pasze arachidowe zawierają mniej składników mineralnych i witamin.

Pasze arachidowe mogą być porażone grzybem Aspergillus flaous, który wytwarza związki zwane aflatoksynami, najgroźniejsza z nich jest aflatoksyna B,. Są one rakotwórcze i powodują uszkodzenie narządów wewnętrznych. Traktowanie orzeszków lub śruty amoniakiem gazowym efektywnie inaktywuje aflatoksynę B,. Pasza dla tuczników może zawierać do 500 mg/kg aflatoksyny B„ bez ujemnego wpływu na wyniki tuczu i jakość mięsa.

Pasze arachidowe łatwo ulegają jełczeniu i dlatego powinny być przechowywane do 6 tygodni w leae i dwukrotnie dłużej w okresie zimowym. Mogą być stosowane w żywrieniu różnych gatunków zwierząt. Dla zwierząt jednożołąd-kowych pasza nie powinna zawierać więcej niż 7% włókna surowego i nie może stanowić zbyt wysokiego udziału, ze względu na niezbilansowane białko i konieczność uzupełniania inną lepszą paszą białkową. Zalecana jest tylko dla mniej wymagających grup zwierząt, np. w drugim okresie tuczu świń lub dla kur niosek.

Produkowane są także śruty araelMowep doUatkiem łuski, które mogą zawierać do około 23% włókna surowego, M przeznaczeniem dla zwierząt przeżuwających.

12.3.2.6.    Śruta poekstrakcyjna i wytłoki bawełniane

Stosowane technologie odolejania są różnej,dlatego śruta może zawieraćod22 do ponad 50% białka. Podstawowy skład wysokobiałkowej śruty bawełnianej, nie zawierającej łuski, jest dość podobny do śruty sojowej. Śruta bawełniana zawiera więcej fosforu, ale mniej wapnia niż śruta sojowa, mało witaminy D i karotenu. Najważniejsze jednak różnice dotyczą jakości białka, które w śrucie bawełnianej ma mniej lizyny i treoniny. Jest to więc pasza białkowa o niedoborze tych samych aminokwasów co zboża. Utrudnia to właściwe zbilansowanie aminokwasów w mieszankach z udziałem śruty bawełnianej dla zwierząt monogastrycznyd należy stosować pasze wysokolizynowe, takie jak śruta sojowa lub mączki zwierzęce, albo uzupełniać je aminokwasami syntetycznymi.

, ■ W nasionach bawełny występuje gossypol — substancja steroidowa, odłożona w postaci żółtych, rozsianych skupisk w nąsipmaehyi działająca szkodliwie n>

^wj

f/fi

W/

H

mm

! 'f. 01

mmi

i

i siazątiriody¹ j apfyiszyinj ' diadwuwai

; seza: