DSC04300

MOI •OCKN

317

III IV V VI 20 >10 10

. KOM-Incj* proctuów ftku-..yjjwoh w północnej cnęści \Viil«nych * rozwojom Monta

!;^IVHvcki®I0 (wa J. K, Mojakiog⁰.

IBM)

._tlUiglnl mmlyitriiflduy holoosnu ¹ .lim I- Starki** (IWt) (SA »■ okres , «ti*»wtv»‘kl. sit - okres nubborealny, _ ₀Kr«*s atlantycki. BO — okres _-alnv, )‘H    — okres preborealny);

wiek granie straty graf lejnych w < lat; Ul — okresy rozwoju Morsa ' .ttwkiego, według zestawień F. B. puvrKi (IWłO): IV — położenie próbek datowanych metodą ^UC wybranych z mMnoonej 1 wschodniej części żuław wiślanych (D — jezioro Drużno, B —. pv$tra, Or —- Orunia); V — poziomy 11-tostratygraflczne holocenu północnej części Żuław Wiślanych (patrz fig. 139); VI — rozwój lltorynowej transgresji morskiej u południowych wybrzeży Zatoki Gdańskiej 1 Zalewu Wiślanego (wg B. Rosy, 1963)

lone pokładem torfu mszystego miąższości do 2 m. Miąższość gytii jest największa w centralnych częściach mis jeziornych, gdzie osiąga miejscami ponad 10 m. Gytie Wi dolnej części bywają zailone. Peryferyjne części mis wypełniają przeważnie torfy turzycowo-trzcinowe.

Osady morskie występują głównie w dnie Bałtyku, a także! w przybrzeżnej części lądu. Ich powstanie jest związane z młodszą częścią ho-

Fig. 134. Przekrój przez nizinę przybrzeżną na wschód od Łeby (wg B. Rosy, 1963)

l — plaski i żwiry wodnolodowcowe, 2 — wydmy przedlltorynowe, 3 — bruk podstawowy transgresji lltorynowej, 4 — piaski morskie z Cardium, Macoma i Scrobicularis, 5 — piaski i żwiry akumulacji brzegowej, 6 — utwory akumulacji zalewowej i bagiennej, 7 — gytia, 8 — piaski akumulacji brzegowej 1 eolicznej

locenu, rozpoczynającą się transgresją litorynową (fig. 133—135). Osady tej transgresji występują w różnej facji; B. Rosa (1968) podzielił je na 4 typy. Do pierwszego należą denne osady ilaste i mułowe miąższości do 5 m. Ze względu na obfitość szczątków fauny i flory pozwalają one na odtworzenie zmian warunków paleogeograficznych, zwłaszcza u schył-