DSC04714 (2)

H„di W. ^W ^    ^P'

^Nie .Sdwboso I' A ja ?»£“_ aarym worze.

^N“ żni nie wyniosą,

pńk' irup    „je może,

^Żaden|°Zvka^Jna bosinach. 0^ l_up na drabinach <95 A przed    koszuli-

KOSAKOWSKI

W śmiertelnej leży    (-Jjjjjjfjj

Judyto.

JUDYTA

Nu —CO?

KOSAKOWSKI Chcę wody. JUDYTA

Nu — czy ty żebrak na kuli?

Ty możesz robić — ty młody; Młode jeszcze twoje lata,

Możesz być hyclem u kata.

KOSAKOWSKI

dobywając szabli

Jezu!

JUDYTA

Ha — ty przy orężu?

KOSAKOWSKI

Kobieto! szatański wężu!

Co świszczesz urągowiskiem,

A nie drzysz przed szabli błyskiem,

501 hycel — tu: pomocnik kata.

510

515

520

525

530

cnokojna • ^b,ada jak krćda. $jedz, że z mojego rozkazu powieszono tego Żyda,

_B0 mię zdradził...

JUDYTA

przez ciąg jej mowy słychać

Nu, od razu ja to zgadła i wiedziała,

£_e się to przed Bogiem wyda. 'py okradł i zabił Żyda,

1 z jego martwego ciała Zostawił posag Żydówce;

A sam poprowadził hufce jak wiatr, co się w polu miota, Jako Polak patryjota,

Jako rycerz krwią czerwony,

Jak pan wielki oświecony,

Jak twej ojczyzny dobrodziej; Choć ty zabójca i złodziej Brzęczysz do mojego złota;

A ja, przy ciebie sierota,

Przy okradzionym kantorku Siedzę, w popiele, na worku,

A przede mną z trupem drabina. Nu — czy ty wiesz, jak rabina Trup po śmierci straszny, srogi? Jak do wschodu leży głowa?

A z drabiny sterczą nogi?

Czy ty wiesz, co się nazywa U chłopów noc rabinowa?

Co dęby w puszczach porywa, _/ Domy znosi jak namioty I całą noc sypie grzmoty Głośne jak Jehowy słowa:

A dlaczego rabinowa?

Nu? — a czemu piorun głuchy

^Ckgk°i*to><k_kkkj

Wki.

535