DSC04728 (2)

128

KRECZETN1 KO W

Człowiek grzeszy Ciekawością_% mój Polaku.

A mądry, kto sekret chowa.

BRANECKI

Co? czy umarła carowa?

KRECZETNl KO W

wpadając w wściekłość

³⁰⁰ Szto ty skazał? — Ty na haku Będziesz wisiał za te słowa.

Małczy, Lach! Caryca żywa.

BRANECKI

Niech się pan jenerał nie zrywa,

Bo ja także hetman jestem,

³⁰⁵ A jestem tu w moim kraju.

KRĘCZ ETNIKOW w pasji

A czemu ty z naszym chrestem? Naszego dworca lokaju! i Szambelanie z epoletką!

W jakim ty kraju, sztachetko?

³¹⁰ W jakim ty kraju, łachmanie?

Tu ja pan — my gospodarze!

Ot miasteczko wyrżnąć każę,

Dam ci szutkę w nos, hetmanie,

I każę na szubienicy

w. 300 Szto ty skazał? (białorus.) — coś ty powiedział? w. 302 Małczy, Lach! (ros.) — milcz, Polaku.

w. 306 z naszym chrestem? (małorus.) — z naszym krzyżem? (odznaczeniem woj* bornym).    ,_h

w. 308 epolet ku — naramiennik, na którym nosi się oznaki stopni wojskowy en-

_rtei niech nabiją harmaty,

M| nabiją wszystkie działa

* i na tego jenerała

1 na hulany obrócą.

Miech włożą zaraz bagnety I Miech mi z miasta precz wyrzucą 325 Te błoto... Ot francuszczyzna!

' Olejki i toałety!

Gdy we krwi cała ojczyzna, Wino im kapie na brodą.

Wchodzi ADIUTANT Braneckiego.

Cóż tam od panów Polaków?

ADIUTANT

³³⁰ ^^an jenerał uprasza o zgodę,

O wojennych naszych znaków Złączenie... a oto w liście, Obrażony osobiście O satysfakcją uprasza.

KRECZETNIKOW drąc list

H| Szutki — ja nie konfederat Ani młokos od pałasza:

Jeśli pan jenerał nierad,

Żem go uderzył po wstędze,

To niech się w żałobnej księdze Rozpisze...

_w. 335 szutki (ros.) — żarty.

w. 339 żałobna księga (ros.) — księga zażaleń.