14 Rozdział 1. Siedem kanonów stylu komunikatywnego
14 Rozdział 1. Siedem kanonów stylu komunikatywnego
c) unikać słownictwa archaicznego bądź wychodzącego z użycia, por. | |
LEPIEJ NAPISAĆ: |
; NIŻ: |
wielbiciel |
admirator |
miłość, sympatia |
afekt |
naprawdę, słowo daję |
dalibóg |
poważanie, szacunek |
estyma |
zgryzota, troska, kłopot |
frasunek |
wrota, brama |
wierzeje |
zawsze |
zawżdy |
d) używać wyrazów i wyrażeń ogólnopolskich, a unikać regionalizmów, por.
LEPIEJ NAPISAĆ:
jagoda
poziomka
wiadro
płaski talerz
czajnik
NIŻ:
borówka (krak.), czarna jagoda (warsz.) czerwona jagoda (poznań.) kubełek (warsz.), węborek (poznań.) miałki talerz (poznań.), płytki talerz (krak.) sagan (krak.), herbatnik (poznań.)
1. Prostota stylu stanowi przeciwieństwo zawiłości, ozdobności i pretensjonalności. Tekst napisany prostym stylem charakteryzuje się przede wszystkim tokiem składniowym wiernie oddającym spontaniczny porządek opowiadania, opisu czy rozumowania oraz takim doborem wyrazów, który jest w danej sytuacji komunikacyjnej najbardziej naturalny. Wypowiedz sformułowana prosto nie skupia uwagi czytelnika na swoim kształcie językowym, lecz wyłącznie przekazuje^ określoną treść. A zatem styl prosty powinna cechować swoista „przezroczystość” środków językowych.
2. Nagminnym uchybieniem przeciw prostocie stylu jest zawiłość składniowa zdań. Teksty dla masowego odbiorcy powinno się pisać krótkimi zdaniami,Ji? czącymi od ośmiu do dwunastu wyrazów. Z jednym orzeczeniem można w zasadzie łączyć najwyżej trzy, cztery określenia. Należy unikać zdań złożonych podrzędnie. Jeśli tylko można, warto zamiast zdania złożonego podrzędnie stosować zdanie złożone współrzędnie lub dwa zdania pojedyncze, por.
LEPIEJ NAPISAĆ;
Pułkownik przybył na Podole i natychmiast uformował wojska.
Jakiś człowiek pytał o ciebie. Jego twarz wydała mi się znajoma.
Marta przyniosła cukierki. Podzieliliśmy je sprawiedliwie między siebie. Wyjechał do Chicago. Tam wkrótce poznał swoją przyszłą żonę.
NIŻ:
Pułkownik, gdy tylko przybył na Podole, uformował wojska.
Jakiś człowiek, którego twarz wydała mi się znajoma, pytał o ciebie.
Marta przyniosła cukierki, które podzieliliśmy sprawiedliwie między siebie.
Wyjechał do Chicago, gdzie wkrótce poznał swoją przyszłą żonę.