DSC05277

26 Rozdział 1. Siedem kanonów stylu komunikatywnego

Nit:

przybył

niesmaczny

szybko

LEPIEJ NAPISAĆ:

przyszedł, przyjechał, przyleciał, przypłynął

słony, kwaśny, przesłodzony lawinowo, gwałtownie, biegiem, galopem

4. Konkretność stylu zwiększa się dzięki opisywaniu osób, przedmiotów lub zachowań wprost, a nie przez charakteryzowanie ich za pomocą przymiotników i przysłówków, por.

LEPIEJ NAPISAĆ:

Opadł na fotel i zakrył twarz rękami. Na dworze było minus trzydzieści stopni.

Trzasnął drzwiami.

Szeptał.

NIŻ:

Był załamany.

Na dworze panował siarczysty mróz.

Bardzo głośno zamknął drzwi. Mówił ledwo dosłyszalnie.

5. Obrazowości tekstu sprzyjają porównania i przenośnie (metafory). Środki te pozwalają doskonale przełożyć określone pojęcia abstrakcyjne oraz pewne nie-uzewnętrzniane stany fizyczne i psychiczne człowieka na wrażenia zmysłowe.

Porównania umożliwiają bardziej konkretne wyrażenie pojęć abstrakcyjnych, por.

LEPIEJ NAPISAĆ:

Był głodny jak wilk. Walczył jak lew. Krzyczał jak opętany.

NIŻ:

Był bardzo głodny. Walczył dzielnie. Krzyczał przeraźliwie.

Metafory animistyczne i antropomorfizacyjne, które nadają zjawiskom abstrakcyjnym cechy zwierzęce lub ludzkie, mają olbrzymi walor wyobrażeniowy, np. bieda piszczy {panuje, wkrada się, zagląda w oczy); miłość' budzi się (odzywa się w czyimś' sercu); rozpacz bierze {chwyta kogoś', targa kimś). Animistyczny i antropo-morficzny charakter pewnych określeń przymiotnikowych pozwala uniknąć stosowania przymiotników o dużym stopniu ogólności, por.

LEPIEJ NAPISAĆ: głucha wieś głupia sprawa

NIŻ:

wieś oddalona od miasta sprawa kłopotliwa i przykra

Powyższy walor zapewniają także metaforyczne epitety uwypuklające pewną charakterystyczną cechę zwierzęcia przenoszoną na człowieka lub na ludzkie sprawy, por.

LEPIEJ NAPISAĆ: gołębie serce sokoli wzrok łabędzia szyja końskie zdrowie ptasi móżdżek

NIŻ:

łagodne usposobienie dobry wzrok długa szyja dobre zdrowie ograniczony umysł