DSC05681 (4)

Stanisław Herakiiuw Lubomlrakl

Powiem mu u Aminty i jego afekcie Ku Ermidzie? 1 jeźli go ukontentuję,

Że mu powiem o pannie, to zaś zafrasuję,

Że o cudzej dowie się przeciwnej miłości —

Ale ja to pogodzę z zwykłej roztropności.

Więc ja idę do niego będąc pewien tego,

Że ze mnie będzie wkrótce coś foremniejszego. ⁴*°

SCENA V

A lit ba, Er mi da, L aur ell a Ermid a

Ludzkość twoja, Alizbo, wiedzie nas do tego,

Abyśmy wdzięczne były dobrodziejstwa twego.

A że już z łaski twojej prawa rozumiemy I wpisane w pasterski regestr zostajemy,

Powiedz nam jeszcze, proszę, jeźli tak szczęśliwy Jest ten wasz stan pasterski, żeby kłopotliwej Nie miał myśli? To o nim tak ludzie udają,

Że pasterze żadnego frasunku nie znają,

Bo wszytkie insze stany nie są tak bezpieczne,

-Żeby ich nie tykało szczęście niestateczne.    ⁴⁵⁰

Stan królewski jest wielki, lecz przy swej wielkości Wielkie cierpi kłopoty, prace i zazdrości.^

Nie masz nic przy godności tak doskonałego,

Żeby znało stateczne koło szczęścia swego I żeby wolny umysł, wolne myśli miało,

Żeby go takowego co nie dotykało;

Żeby było wyjęte od niestateczności,

Fałszu, gniewu, obłudy abo niewierności.

Sam jeden stan pasterski, słyszę, tak szczęśliwy,

w. 438 z zwykłej wg Z W A — zwykłej N Ak. w. 457 wyjęte wg Z Ak W — wyjętą N A.

Że nie zna ni frasunku, ni myśli gorliwej.    ⁴⁸⁰

Co jeśliby tak było, tedyó nic milszego

Nie masz nad stan pasterski i nic szczęśliwszego.

Ą1 Izb a

Nową mi rzecz powiadasz, Belizo kochana,

Która prawie na świecie ledwie co słychana,

^eby był który kiedy stan tak doskonały,

Żeby go utrapienia dotykać nie miał^j Bo jeźli stan królewski, który wywyższony Jest nad inne, a przecie nie jest określony Od frasunku, od zdrady i od niewierności,

Od gniewu, od obłudy i jawnej zazdrości, ⁴⁷⁰ Cóż dopiero rozumiesz, aby pasterskiego Nie tykała fortuna stanu, choć wolnego.

Prawda, że się bezpieczniej pasterz swą wolnością Zwykł cieszyć i tajemną bez zdrady miłością,

Ale przy tej wolności prędsze do swywoli Ma serce, bo nie cierpi serdecznej niewoli.

Stąd idzie, że swywola jest mu niewierności Jakby matką, a drogą do niestateczności.

0    Belizo, Belizo, nie rozumiej tego,

Żebyś i tu nie miała frasunku jakiego    ⁴⁸⁰

Skosztować./Są też i tu zdrady, oszukania, Gorliwości, obłudy, nieszczere kochania.

1    to, co w wielkim stanie większym idzie torem,

Toż tu mniejszym dzieje się, co tam większym

wzorem.

Laurella

Toć by tak żaden nie znał stan nic szczęśliwszego?

w. 465 Żeby wg Z W A Ak — łże N. w. 471 C 6 ż wg Z A — Ileż N W Ak. w. 478 drogą wg ZW — drugą NA Ak. w. 485 nic szczęśliwszego wg Z W — nieszczęśliwszego NA nieszczęśliwego Ak.

13 Dramaty Staropolskie, t. V 193