ro‘
/fO1
Bi
eXV '
\y$0
j\C*'
yjKOt
,s\a° c 6^(
Aa^
\99^»
\99^-»
eh*
l\®-
pr<
a#1
at?
sV*°P!
Stanisław Hernklluss Łubom Iraki
Ao*'
SV^
i s43»
o?1
at^y
Kto chce, aby nie było cale gorliwości.
Poczekaj jeno dalej, a gdy i drugiego,
I trzeciego obaczysz także niewiernego, 8*o
Dopiero o pasterskim źle rozumieć stanie Śmiele możesz, a teraz chciej dać lepsze zdanie.
Ermid a
To zgoda, jeszcze wytrwam; cóż dalej poczniemy I dokąd się pod ten czas teraz obróciemy?
Łaurella
' Idźmy miedzy pasterki, tam gdzie wdzięczne trzody Są żywym wizerunkiem pasterskiej swobody.
A jać to obiecuję, że gdy zasmakujesz Stan pasterski, cale się nim ukontentujesz.
fflW
ąia P'
oO*
scena vm
Filander, Ad r as t Fila nder
Kto zasłużył, Adraście, ten godzien nagrody.
Ja znając twej wierności tak jasne dowody 580
Nie chcę, aby twe prace i pilne ochoty Nie były zawdzięczone. Weź ten łańcuch złoty A przyjmi go za wdzięczne, i z tą twarzą moją,
A ciesz się wierną pracą i usługą twoją.
Dośe-eś mi o Ermidzie rzetelnie powiedział,
O której obróceniu żem się już dowiedział.
w. 570,1 trzeciego wg Z W A Ak — Trzeciego N niewiernego — nieszczerego A.
w. 584 A ciesz wg ZWA — I cóż N brak wiersza Ak.
w 585 Dość-eś — Dobrześ A.
w. 586 obróceniu — powodzeniu ZA.
Rad bym wiedział, od kogoś ty to takowego Powziął o niej nowiny, znać mi życzliwego.
Adr ait
Łaska twoja, Panie mój, nad moje zasługi Zaciąga na mnie nowe do służenia-ć długi, m A że każesz powiedzieć, kto mi o Ermidzie Dał wiadomość, już widzę, powiedzieć mi przydzie. Mam rzec śmiele?
Filander Mów śmiele.
Adr ast
I bez wątpliwości,
Że nie obrażę Waszej tym Królewskiej Mości?
Filander
Nic bynamniej.
Adr ast
A jeźliby to nie do smaku Pono było, niech będę pewien, że i znaku Nie uznam twej niełaski.
Filander
Owo ręka na to.
Adrast
A ja też szczerzej powiem i ochotniej za to.
A jeśli jeszcze będzie drugi łańcuch złoty,
Przybędzie mi na łokieć serca i ochoty. 600
w. 588 Powziął — Powiedział Ak Zasiągł A o niej — onej A nowiny — wiadomość Ak. w. 589 twoja, Panie — Panie twoja A mój — też A zasługi — usługi A Ak.
w. 594 Przekaz A: Że tym nic nie obrażę Twej Królewskiej Mośd.
199