DSC05844

Agnieszka Drzazga

Ośrodek Rehabilitacyjno-Edukacyjny

dla Dzieci Niepełnosprawnych we Wrocławiu

Zaburzenia emocjonalne dzieci

z mózgowym porażeniem dziecięcym

jako pierwotne i wtórne skutki uszkodzenia mózgu

Wszelkie ograniczenia związane z rozwojem, takie jak choroby przewlekłe i dysfunkcje psychomotoryczne, stanowią zagrożenie dla prawidłowego rozwoju emocjonalnego dziecka. Choroba czy defekt fizyczny, jako szczególny rodzaj sytuacji trudnej, prowadzi do dezorganizacji psychiki dziecka, począwszy od drobnych nieprawidłowości, aż do wyraźnej patologii (Pecyna, 2000).

, | Choroba jest często utożsamiana ze stresorem (Reykowski, 1971; Sękowska, 1976; Wielosz, 1991; Porwak, 1995, za; Maciarz, 1998), który wywołuje istotne zmiany w psychicznym funkcjonowaniu człowieka. Traktowana jest również jako źródło frustracji (Sękowska, 1976, za: Maciarz, 1998) i deprywacji potrzeb (Skórny, 1986; Dobrzycka, 1995, za: Maciarz, 1998). Przeżywanie sytuacji frustracyjnych wyzwala u dziecka negatywne reakcje emocjonalne i prowadzi do zachwiania jego równowagi nerwowej (Maciarz, 1998).

W szczególnej sytuacji są dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, u których pierwotne i wtórne skutki uszkodzenia mózgu mogą nakładać się na siebie, stanowiąc wyjątkowe utrudnienia w prawidłowym rozwoju emocjonalnym. Mózgowe porażenie dziecięce można zdefiniować jako