- Funkcja administracyjna: koordynacja działań pracowników w placówce i ze społecznością
(np. współpracy z innymi placówkami), praca z personelem ’ i kierownictwem nad opracowaniem polityki i procedur wspierających działanie placówki.
- Funkcja edukacyjna: specyficzny rodzaj doskonalenia kadry, w którym szkolenie
jest podporządkowane potrzebom danego pracownika pracującego z określonymi przypadkami, napotykającego określone problemy i wymagającego zindywidualizowanego programu edukacyjnego.
- Funkcja wspierająca: pomoc w radzeniu sobie przez pracownika ze stresem zawodowym
i traumatycznymi incydentami, liczbą i złożonością przypadków składających się na obciążenie w pracy.
Takie podejście Kadushina do definiowania superwizji, powstałe zresztą w nawiązaniu do wspomnianej wyżej koncepcji J.B. Dawsona, stawia pod znakiem zapytania tezę Browna, że w amerykańskiej tradycji pracy socjalnej dominowało przypisanie superwizji funkcji administracyjnej. Zresztą sam Brown opowiedział się za wielofunkcyjną koncepcją superwizji stwierdzając, że większość autorów przypisuje jej właśnie 3 wyżej wymienione funkcje. Wykazał on ponadto, że wśród funkcji superwizji wymienia się także konsultację, czyli doradzanie pracownikom socjalnym w ich pracy z klientami oraz zaproponował określenie „funkcja menedżerska” zamiast „administracyjna” jako bardziej dokładnie i jednoznacznie opisujące tę funkcję. Stwierdził też, że wszystkie zazębiające się ze sobą funkcje nie wyczerpują złożoności superwizji, ponieważ może być ona przydatna zarazem w zakresach organizacyjnego usprawniania działalności placówki i profesjonalnego rozwoju pracowników. Relacje między tymi zastosowaniami superwizji przedstawia diagram 1.
Funkcje |
Zakresy zastosowań | |
Administracyjna/Menedżerska | ||
Edukacyjna |
Organizacja pracy | |
Wspierająca |
Profesjonalizacja | |
Konsultacyjna |
Podobną wielofunkcyjną koncepcję zaproponowali przywoływani już tu brytyjscy autorzy Hawkins i Shohet, wyróżniając 4 typy superwizji25:
m Wg A. Brown, Consultation..., op. cit., s. 2.
- Superwizja autorska: w pewnych kontekstach organizacyjnych supervaxorow\ przypada
rola indywidualnego opiekuna nad praktyczną edukacją szkolącego się pracownika, gdy kto inny w miejscu pracy wypehma funkcje menedżerskie i wspierające.
— Superwizja szkoleniowa: także służy funkcji edukacyjnej wobec osób uczestniczących
w jakichś formach szkolenia lub stażu zawodowego; mogą to być studenci pracy socjalnej lub pracownicy uczestniczący w kursach doskonalenia zawodowego, a różnica w stosunku do superwizji autorskiej polega na ponoszeniu pewnej odpowiedzialności za pracą uczących slą z klientami, czyli na wypełnianiu także roli menedżerskiej czy normatywnej.
— Superwizja menedżerska: występuje wtedy, kiedy superwizor jest bezpośrednim zwierzchnikiem
nad superwizowanym; superwizja ma także funkcję edukacyjną, ale charakter relacji wyznacza formalna relacja kierownik - podvdadny -
- Superwizja konsultancka: w tej relacji pracownik jest odpowiedzialny za pracę z klientami,
a uzyskuje superwizję od innego pracownika, który nie jest ani szkoleniowcem, ani menedżerem.
Koncepcja wielofunkcyjnej superwizji zatem, mimo różnic między amerykańskimi i brytyjskimi specjalistami w akcentowaniu jej tóii w zarządzaniu i profesjonalnym doskonaleniu pracowników socjalnych, zdaje się zbliżać te dwie orientacje. Koncepcja ta jednak zawiera w sobie zasygnalizowany tu już wcześniej dylemat, stawiający pod znakiem zapytania możliwość wykorzystywania superwizji jako zarazem metody zarządzania placówkami pracy socjalnej i doskonalenia profesjonalnych kompetencji pracowników.
W kręgu brytyjskich znawców zagadnienia pojawiają się sceptyczne stanowiska w sprawie możliwości pogodzenia menedżerskiej funkcji superwizji z utrzymaniem relacji sprzyjających wsparciu lub konsultacji. Joyce l -ishman zakwestionowała wykorzystywanie superwizji w zarządzaniu podkreślając, że jest to metoda, która różni się od menedżerskiej kontroli i rozliczania z obowiązków tym, iż oparta jest [...] raczej na relacji profesjonalista - profesjonalista niż przełożony - podwładny1. Również Allan Brown i lain Boume, w wydanej w 1996 r. książce The Social Work Superuisor, wyrazili podobne zastrzeżenia dotyczące funkcji menedżerskiej superwizji. Ich zdaniem, we wszystkich aspektach pomocy społecznej, pracy socjalnej, a zatem i w super-wizji, zasadnicze znaczenie ma orientacja na wartości. Wobec tego zaproponowali skupioną na osobie, antyopresyjną koncepcję superwizji przeciwstawioną [...] wyrachowanemu etosowi superwizji pojawiającemu się ui służbach so-cjalnych, w którym zadania, monitorowanie i rywalizacja grożą zajęciem pierwszeństwa przed odczuciami, relacjami międzyludzkimi i postawami2!.
13
3 P. Hawkins, R. Shohet, Safięmision tn the Helping Professiom..., op. cit, s. 53.
i J. Lishman, Communication in Social Work, Macmillan/BASW, Basingstoke 1994, s. 39.
A. Brown, I. Boume, The Social Work Superuisor, Open University Press, Buckingham 2002, s. 9.