DSC07833

42

VII. DIES IRAE

HM ifM. (te te lofwt —echu ia ftvte, Mte David cum StbiUa.	Ingemisoo tamquam reua, cuipa ru bet vultus meua, supplicanti parce, Deus.
Quaatus tremor est futurus, giiaado iudex cst venturus cuacta stricte discussur us.’	Qui Mariam absolvisti, et la tronem exaudisti, mihi quoque spem dedisti!
Tuba mirum spargcns wnum per sepukra region um oofet ąpnms ute darooum.	Preces meae non sunt dignae, sed tu bonus fac benigne, ne per en ni erem er igne.
Mars stapehit et su tura, cum resurgct creatura iudicanti reąponsura.	Inter oves locum praesta, et ab haedis me sequestra statuens in parte dextra.
Liber nqxus proferetur, in np totum continetur. unde mundus iudicetur.	Confutatis maledictis, flammis acribus addictis, voca me cum benedictis.
Iudes ergo cum sedebit, quidquid latet, apparebit, ai] inułrum remanebit.	Oro supplex et acclinis, cor contritum quasi cinis, gere curam mei finis.
Quid sum miser tum dicturus? Quem patron um rogaturus, om vix iustus sit securus?	Lacrimosa dies illa, qua resurget ex favilla iudicandus homo reus.
Ra tremendac maiestatis, qui salvandos salvas gratis, salva me, fons pietatis?	Huic ergo parce, Deus, pie Iesu Domine, do na ei reąuiem.
Recordare, Jesu jrie, quod sum causa tuae viae: ae me perdas Dla die!	Amen.
Quaerens me, sedisti lassus: redemisti Crucem passus: tantus la bor aon sit cassus!
Iuste iudes ułtionis, donum fac remissionis mtf B rationis.

STABAT MATER

_g(abat Mater dolorosa r^ta Crucem lacrimosa, pum pcndcbat Filius.

Ajjus animam gementem, ^otristatam et dolentem, pertraiisivit gladius.

0 quam tristis et afflicta fuit iila benedicta Mater Unigeniti!

Quae maerebat et dolebat Pia Mater dum videbat Nati poenas incliti.

Quis est homo, qui non fleret, Matrem Christi si videret b tanto supplido?

Quis non posset contristari, Christi Matrem contemplari Dolentem cum Filio?

Pro peccatis suae gentis Vidit lesum in toimentis,

Et flagellis subditum.

Vidit suum dulcem Natum Moriendo desolatum,

Dum emisit spiritum.

Eja Mater, fons amoris,

Me seatire vim doloris Fac, ut tecum lugeam.

Fac, ut ardeat cor meum In amando Christum Deum,

Ut sibi compJaceam.

Sancta Mater, istud agas,

Cnicifai figę plagas Cordi meo valide.

Tui Nati vulnerati,

Tam dignati pro me pati, Poenas mecum divide.

Fac me tecum pie flere, Cmdfao condolere,

Donec ego vixero.

Juxta Crucem tecum stare Et me tibi sodare In planetu detidero.

Virgo virginum praedara,

Mihi iam non sis amara:

Fac me tecum plangere.

Fac, ut portem Christi mortem, Passionis fac consorten Et plagas recoJere.

Fac me plagis winami Fac me Cruce inebriari Et cruore Filii.

Flammis ne urar suooensus,

Per te, Virgo, sim defensus In die iudidi.

Chńste, cum sit hinc exire,

Da per Matrem me venire Ad pabnam victoriae.

Ouando corpus mońetui,

Fac, ut animae donetur Paradisi glona. Amen.