DSC07872 (2)

DSC07872 (2)



R**c*owniki i przymiotniki deklinacji III (typ apólgloakowy i samogłoskowy),


mort&Us, -e śmiertelny mas, maris m obycząj, zwyczaj mato, -ire, -irl, -Itum zmieniać nimium zbyt, nadmiernie, zanadto nohUis, -e szlachecki, znakomity, szlachetny

nomen, -iois n imię, nazwisko, nazwa aMnąnam nigdy obsnm, obesse, obfui szkodzić odidsns, -a, -qm znienawidzony ołBcinm, -3 służba, obowiązek, powinność omen, onunis n znamię, wróżba, znak omnis, -e każdy, cały, wszystek opas, -eris n praca, dzieło, książka oratio, -ónis / mówienie, mowa parens, -entis m, f ojciec, matka, rodzic param mało

peritns, -a, -um (z gen.) doświadczony, obeznany z czymś, biegły pertineo, -ere, -ni, -tentum rozciągać się, sięgać, odnosić się do czegoś pleramąue zwykle praeceptor, -óris m nauczyciel praedltns, -a, -um obdarowany czymś qni, quae, quod który, jaki qnot ile

repedtio, -ónis / powtarzanie rei, rei / rzecz ie abl. od res

sapiens, -entis myślący, mądry, rozumny, mędrzec, filozof

sacer, -era, -amn święty, poświęcony bóstwu

scriptor, -óris m pisarz sine (z ab!.) bez tempus, -óris n czas, pora tot tyle

tot ... quot tyle ... ile rirfns, -itis / siła, męstwo, odwaga, doskonałość, zaleta vox, Tocis / glos, wołanie ralgaris, -e zwykły, powszedni, pospolity


VIII.

LECTIO

OCTAVA

mai. -itis / wiek, okres życia Aku Mater matka kartmdełka, podniosą średniowieczna nazwa wyśsjej uczelni, zwłaszcza uniwersytetu ars, artia sztuka Asia, -m Aga

rapt, -itis n głowa, główny rozdział crieher. -kris, -kre ogólnie znany, sławny Cicero, -óats Marcus Tuffius Cicero, Marek Tulliusz Cycero, 106 —43 p.n.e., najwybitniejszy mówca, teoretyk wymowy. stybsta i filozof rzymski cmtas. -ids / obywatelstwo, państwo coMBMms, -ewspólny, powszechny, ogólny

carpa, -arii ■ dało tłefictara, -i wykroczenie, błąd flngtaria. -ae wymowa użtiM, -tre, -ari, -atam oceniać, sądzić (■mm, -a, -md zadymiony, zakopcony paai, -eris « ród, gatunek, rodzaj haario, -ire, kanw, ksatm czerpać, pożyczyć, chłonąć homo, -mis m człowiek honor, -arii m zaszczyt, cześć, poszanowanie, urząd

hamaiiitas. -aźis/ludzkość, człowieczeństwo, uprzejmość, wykształcenie imago, Hnii / obraz, wizerunek, maska woskowa

inscribo. -m, Kripaj -scriptmn pisać na czym (z dat), zatytułować hhroc, qmL_ inacribantnr książki, które są zatytułowane H iaris I prawo lahor, -óris m praca, trud łez, legii/prawo, ustawa, postanowienie prawne

■agmtido, -sań / wielkość, potęga mitr, Matni /matka MMrahilii, ■ godny pamiętania, sławny mMauk, -e żołnierski, wojenny

DEKLINACJA iii

Do deklinacji 111 należą rzeczowniki i przymiotniki trzech rodzajów, kończone w gen. sing. na -łs. Temat w deklinacji 111 kończy się na spółgłoskę |ub -i. Zakończenia nom. sing. są bardzo różnorodne*, homo, homlnis mczłowiek lex, legia fprawo, ustawa nomen, nominis n — Imię

Przymiotniki deklinacji 111 mogą mieć:

1)    3 zakończenia rodzajowe: -er (m), -is (/), -e (n)

acer ostry    acris ostra    acre ostre

celeber sławny    celebris sławna    edebre sławne

2)    2 zakończenia rodzajowe: -is (m, /), -e (n)

nobilis szlachetny, szlachetna    nobile szlachetne

militaris wojskowy, wojskowa    militare wojskowe

3)    1 zakończenie rodzajowe: -s (m, f ń)

felix szczęśliwy, szczęśliwa, szczęśliwe sapiens mądry, mądra, mądre

Istnieją trzy typy odmiany deklinacji ni, które różnią się między sobą w następujących przypadkach: abl. sing., gen. plur., nom. plur. dla rodzaju nijakiego.

Typ I (spółgłoskowy) abl. sing. -e, gen. plur. -um, nom. plur. rodzaju nijakiego -a.

Singularis

m

f

n

Nom. homo

człowiek

lex

prawo

nomen

imię

Gen.

homlnis

człowieka

legis

prawa

nominis

imienia

Dat.

homini

człowiekowi

legi

prawu

nomini

imieniu

Acc.

hominem człowieka

legem prawo

nomen

imię

Abl.

homine

człowiekiem

lege

prawem

n ominę

imieniem

Voc.

homo

człowieku

lex

prawo

nomen

imię

Pluralis

Nom. hornmes

ludzie

leges

prawa

nonńna

imiona

Gen.

hominum

ludzi

legom

praw

nominum

imion

Dat.

hominibus

ludziom

lcgibus

prawom

nominibus

imionom

Acc.

hornmes

ludzi

leges

prawa

nomina

imiona

Abl.

hominibus ludźmi

legibus

prawami

nominibus

imionami

Voc.

hornmes

ludzie

leges

prawa

nomina

imiona


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Przedmioty podstawom Deklinacja III typ mieszany, przymiotniki III deklinacji. Indicativus
deklinacja III typy?klinacja IV i V łacina DEKLINACJA III (Typ II rzeczowniki rodzaju nijakiego zako
lacina przymiotniki PRZYMIOTNIK II deklinacja I deklinacja II deklinacja III deklinacja t.
DSC07873 (2) 32 Według typu I (spółgłoskowego) deklinacji III odmieniają iię: I) rzeczowniki nierówn
DSC07897 (2) fto DEKLINACJA Ul (Typ I) m Nom. homo człowiek Gen. hominia człowieka Dat. homini
17. Mężczyzna W. W., lat 20. Rentgcnogram boczny kręgosłupa lędźwiowego. Ch. Sch. w L 1 III, ty
fot 11 12 Fot. 11. Płowce; typ XVIa, Ii, 2; nr kat. 46 Fot. 12. Kraków III; typ XVIa, Ii, 1 (z odmi
Pl SJP n3 Grupa deklinacyjna n III się / PrRzeczowniki, których temat kończy spółgłoski twarde: b, d
Pl SJP z3 Grupa deklinacyjna ż III naRzeczowniki, których temat kończy się spółgłoski k, g,
Lectio nona LECTIONONA •    Przymiotniki deklinacji I i II •    Indica
17993 Schaeffler Filozofia Religii4 III. TYP DOMINUJĄCY W WIĘKSZOŚCI EPOK — FILOZOFIA RELIGII NA BA
17. Mężczyzna W. W., lat 20. Rentgcnogram boczny kręgosłupa lędźwiowego. Ch. Sch. w L 1 III. ty
10897869?7442055959516U14612295592874972 n Rozwój odmiany złożonej przymiotników (deklinacja &n
lacina rzeczowniki RZECZOWNIK I deklinacja II deklinacja III del t. spółg dinacja łoskowy III dek

więcej podobnych podstron