DSC09869 (2)

■TO

26 .'•njfMuHł — .Ui II. Scena i

AKT II

SCENA 1

Organ, Marianna

Organ

Mamona!

Marianna Czego żądasz, ojca?

Organ

Zbliż no się.' Czego żądam?

Marianna

Do Organa, fadn zariędo do przyległego gabinetu Ojciec szuka czego ?

Orgon

Nie. Mglyłiwn,

Czy kto nie podsłuchuje, bowiem, moje dziecko,

Łatwo mógłby nas tutaj kto podejść zdradziecko, lak, jesteśmy bezpieczni- Zatem, dziecię złote,

Ceniłem 1 tobie zawsze posłuszeństwa cnotę I za wszem w tobie widział swą córkę kochaną.

Marianna

Wdzięczność ci za to, ojcze, winnam niekłamaną.

Orgon

I słusznie, słusznie; toteż, mając to w pamięci.

Możesz dzisiaj odpłacić me ojcowskie chęci.

Marianna

Uległość 1 oto dziecka największa ozdoba.    Marianna -

Stosunek do

ojca (uległoś.

posłuszeństwo)

Orgon

Ślicznie. fWiedz. jak ci się pan laituffe podoba?

- Akt 11. Scena 2

Marianna Co. mnie?

Orgon

Tak. Powiedz, ale po dobrej rozwadze! Marianna

Powiem, co każesz, ojcze — szanuję twą władzę.

SCENA 2

Orgon, Marianna. Dory na, która uchodzi po cichu i staje niepostrzeżona

za Organem

Orgon

Oto roztropne słowa. Zatem, powiedz sobie.

Że mnóstwo zalet widzisz w tej godnej osobie I że zaszczyt spostrzegasz w tym wielki i szczęście.

By z mej ojcowskiej woli z nim wstąpić w zamęście.

Cóż?

Marianna cofa się zdumiona

Marianna

Ja?

Orgon

No?

Marianna

Co?

Orgon Hę? Gadaj!

Marianna

Chyba słuch mnie myli?

Orgon

Jak to?

Marianna

Tyś mnie zapytał, mój ojcze, w tej chwili.

Że w czym zaszczyt największy mam widzieć i szczęście, I z kim z ojcowskiej woli mam wstąpić w zamęście?

Orgon Z Tartuffe’em.