DSCF4910

______ Opi -

—Wigziennictj^a^ostał nim proboszcz parafii św. Józefa Oblubieńca w wie na Kole, wcześniej kapelan internowanych w warszawskim więziei^**^ Białołęce -Jcs. dr Jan Sikorski⁷¹. Regulamin obowiązujący w ośrodkach* ^ osobnienia więźniów w sposób wyraźny zapewniał internowanym prawo°^ wykonywania praktyk religijnych, natomiast korzystanie z tych posług uza/° niał od administracyjnej, lecz niezaskarżalnej, decyzji komendanta jednostka Księży skierowano do ośrodków internowania dopiero po okresie Świąt Boźę go Narodzenia 1981 r., za wyjątkiem wspomnianego księdza Jana Sikorskieg₀ i księdza Bronisława Dembowskiego, którzy już w pierwszy świąteczny dzie^ sprawowali liturgię w zakładzie w Białołęce. Niezłomna wola i duszpasters^ upór przedstawicieli Konferencji Epdskopa^u^EolskL a zWiaszeza^ks; "Sikorski^ go, doprowadziły: do tego,-że władze komunistyczne zezwoliły na posfugLre-ligijne we ws^sttóch ośrodkach odosobnienia, ale uczyniły to dopiero w lu. tym 1982 n⁷³. Nominalnymi kapelanami internowanych zostali księża biskupi. Osobistą aktywność duszpasterską wykazał sam prymas Józef Glemp. Nię^

_wszyscy internowani przed osadzeniem prowadzili głębokie praktyki religijne.

Fakt izolacji i oporu wobec władzy^ a z drugiej strony^ bogate ^przeżycia wewnętrzne^ i duchowe, w których udział mieli kapelani, doprowadził do wielu anteniyrznyph jiawrnceń. Życie sakramentalne w ośrodkach początkowo było skromne, pod koniec ich funkcjonowania przypominało warunki prężnie funkcjonującej parafii⁷⁴. Sami więźniowie-inter nowani. aktywnie uczestniczyli w organizacji uroczystości na przykład Bożego Ciała, święta Trzech Króli, WigfliTTlozego Narodzenia czy świąt maryjnych⁷⁵. Rozpoczął działalność Prymasowski Komitet Pomocy Internowanym, Uwięzionym oraz Ich Rodzinom. Za jego przyczyną, do ośrodków odosobnienia docierały paczki żywnościowe a także przedmioty kultu religijnego oraz egzemplarze Pisma Świętego⁷⁶.

⁷¹    Ks. Sikorski pierwszą swoją działalność duszpasterską więzienną rozpoczął w środowisku internowanych w grudniu 1981 r. Szerzej o ks. J. Sikorskim: J. Nikołajew, „Ksiądz Jan Sikorski jako kapelan więziennictwa, duszpasterz i wychowawca”, (w:) „Osobowość przestępcy a proces resocjalizacji”, pod red. J. Świtki, M. Kuć, I. Niewiadomskiej, Lublin 2005.

⁷²    Rozp. MS z 13 grudnia 1981 r. (DzU nr 59, poz. 165) oraz Rozp. MS z 20 grudnia 1981 r.

UfDzU nr 32, poz. 189) - § 22 „Internowany w sposób nie zakłócający spokoju i ustalonego porządku może wykonywać praktyki religijne i posiadać przedmioty niezbędne do wykonywania 'tych praktyk, a zwłaszcza wysłuchiwać nabożeństw transmitowanych przez Polskie Radio oraz za zgodą komendanta ośrodka korzystać z posług religijnych”.

⁷³    Por. K. Bedyński, dz. cyt., s. 98.

⁷⁴    Ośrodki odosobnienia więźniów funkcjonowały do 31 grudnia 1982 r., choć stan wojenny zniesiono dopiero 22 lipca 1983 r.

⁷⁵    26 sierpnia 1982 r„ w święto Matki Boskie; Częstochowskiej, w ośrodku dla internowa-nych w Strzebielinku uroczyście obchodzono 600-lecie obrazu jasnogórskiego.

⁷⁶    Komitet zawiązał się 21 stycznia 1982 r. pod przewodnictwem biskupa Władysława Mi-ziołka z udziałem znanych ludzi kultury, m.in. Mai Komorowskiej, Krystyny Zachwatowic Daniela Olbrychskiego.