DSCN0447 (Large)

fi. 2. PotUiat konstrukcyjny silników krokowych

-    Napięcie pracy uzwojenia: dla sianu ustalonego napięcie to wynika | pomnożenia prądu i rezystancji uzwojenia. Parametr ten nic zawsze jest podawany, ale jest przydatny do doboru odpowiedniego napięcia zasilania sterownika. Bardzo często uzwojenia są zasilane ze źródeł prądowych, wtedy napięcie zasilania sterownika jest wyższe od napięcia pracy uzwojenia.

-    Parametry zmiennoprądowe uzwojeń: tu występuje pewna dowolność - producenci podają indukcyjność uzwojeń, maksymalną częstotliwość impulsów lub czasy narastania prądu w uzwojeniach. Generalnie są to parametry decydujące o doborze układu sterownika i teoretycznej maksymalnej prędkości obrotowej silnika (w praktyce maksymalne obroty często ogranicza rezonans mechaniczny wirnika, spowodowany skokową rotacją).

Dla silników krokowych nie podaje się mocy znamionowej, ponieważ moc oddawana do obciążenia zależy od aktualnej prędkości obrotowej silnika. W typowych zastosowaniach silniki krokowe rozwijają moce od jednego do kilkudziesięciu watów.

5,2. Podział konstrukcyjny silników krokowych

Najbardziej rozpowszechnione są trzy rodzaje silników krokowych: o zmiennej re-luktancji, z magnesem trwałym i hybrydowe. Obecnie silniki o zmiennej reluktancji spotyka się przede wszystkim wśród starszych modeli pochodzących z odzysku, masowo produkowane są pozostałe dwa typy.

5.2.1. Silnik o zmiennej reluktancji

Zacznijmy od wyjaśnienia zjawiska reluktancji. Jest to parametr analogiczny do rezystancji elektrycznej, lecz odniesiony do strumienia magnetycznego - czasami też używa się zamiennie nazwy „rezystancja magnetyczna”. Podobnie jak prąd wybiera drogę o najmniejszej rezystancji, tak linie sil pola magnetycznego skupiają się w obszarach o najmniejszej reluktancji. Powstawanie reluktancyjnego momentu obrotowego zilustrowano na rysunku 5.1. Strumień indukcji <1> jest funkcją prądu uzwojenia 1 oraz reluktancji obwodu magnetycznego Rm: ® = I/Rm. Jeżeli obrócimy ruchomy element rdzenia o kąt a, to będzie on próbował powrócić do położenia ct=0, w którym reluktancja obwodu jest najmniejsza.