zainteresowanie”. Nie musi się „zapominać mercedesa”, ale... no] właśnie.
19 maja
Artykuł w „Indoniesian Herald”: „... popatrzcie na mapę hi-J .storii. Gdzie rozwijały się ńajwiększe kultury i religie świata,] jeśli nie na ziemi azjatyckiej i afrykańskiej? Także dziś] w XX wieku Afryka i Azja stają się kolebką renesansu człoJ wieka...”
Z Modrzewskim u Leimeny. Modrzewski zdawał się nie ro-j zumieć, że jest w Azji, rozmawia z Azjatą i „europejskie” rozumowanie, że czas ucieka, rewolucja naukowo-techniczna wy-] maga pośpiechu itp. traktowane jest, w najlepszym wypadku,] z pobłażaniem. Tunggu dulu — człowieku, poczekaj, nie spiesz się, pomedytuj nad sensem istnienia, nie daj się omamić tech-miką. Można by dodać: memento mori, frater — choć Leimenaj przecież nie mnich.
Sitenko z pierwszą wizytą. Widać z rozmowy, że przed pTzy-j jazdem do Dżakarty dobrze przestudiował problemy.
W południe pożegnanie Jonesów obiadem w „Madura Room” | wydane przez amerykańską ambasadę. Nie idę, bo o tej porze j przylatuje z Polski Nasution. Na lotnisku zamieniamy tylko parę! .-słów (jest tłum witających), ale zapraszam go na lunch w przy-J :szłym tygodniu z żoną i towarzystwem, jakie mi wskaże. Przyj- ] mu je zaproszenie* da znać, z kim przyjdzie i kiedy.
Od tygodnia trwają przygotowania do uroczystości z okazji] -45-lecia PKI. Dekoratorzy z Lekry zdobią Dżakartę hasłami par- j tii i wielkimi postumentami z czarnym sierpem i młotem na •czerwonym tle. Tak przystrojona robi wrażenie komunistycznej • ^stolicy. Na narożnikach głównych arterii wiązki czerwonych i rsztandarów, flagi czerwono-białej (odwrotności naszej) nie widać, j Czyżby uważali ją za zbędną? Na rykszach cytaty z Lenina. ] Aidita, bardzo mało z Sukarno. Uroczystość szykują na stadionie.
45-lecie wypada 23 maja, ale Sukarno w tym dniu —jak oświadczył — ma „inne zajęcia”, główny więc spektakl z jego przemówieniem odbędzie się jutro rano o 9.
Krzykliwe dekoracje muszą nie licho drażnię całą prawicę, centrum i kto wie, czy nawet nie muzułmańską i nacjonalistyczną lewicę. Aidit parę dni temu na przyjęciu u nas powiedział
poi: urządzamy pokaz naszej siły. Czy to także — zapytał zgryź-ffiwie — uważam za oportunizm? „Wiecie znacznie lepiej ode-parnie — powiedziałem — jaka jest sytuacja i jak trzeba działać kr Indonezji. Moje wątpliwości i zastrzeżenia budzą enuncjacje jjPKI w sprawach międzynarodowych”.
I Ale tak naprawdę — mam poważne wątpliwości, czy „pokaz, fcły” nie wpędzi PKI w izolację i nie zmobilizuje kontrsił. Ńie iptogę pozbyć się gnębiącej mnie myśli, że Aidit nie docenia fcroźby ze strony „sił muzułmańskich”, prawicy PNI i partii Chrześcijańskich. Działa, jak gdyby miał za sobą cały kraj prócz. Kjeńerałów. To jest wishfull thinking, samooszukiwanie się. Karcę: lisiebie za „besserwisserostwo”, przecież na pewno znają lepiej ■sytuację, a jednak.,.
W Indonezja obchodzi dziś dzień „przebudzenia narodowego” .. |20 maja 1908 powstała mianowicie organizacja Budi Utomo* MSzlachetne Usiłowanie) utworzona przez dr. Wahidina Sudiro-lisusodo, lekarza z Jogjakarty. Organizacja nie polityczna, lecz. Kulturalna (działał holenderski zakaz politycznego organizowania, psie) odegrała ogromną rolę w budzeniu wolnościowych dążeń., ■Dawały ońe o sobie znać wieloma powstaniami w XIX i począt-Jkach XX wieku. Budi Utomo była pierwszą organizacją głoszącą, ■konieczność „organicznej” jakbyśmy powiedzieli, pracy w dzie— Hfcinie kultury, oświaty, nauki. Z jej szeregów wyszli późniejsi pfziałacze Serikat Islamu (1917 rok), który już jawnie głosił hasła ■samorządu, jako drogi do pełnego wyzwolenia od kolonialnego* picisku.. I
121 maja
B 45-lecie PKI na stadionie Gelora. Na trybunach ponad 100 ty-isięcy ludzi. W loży honorowej Sukarno w otoczeniu wicepremie-Irów, generalicji, przywódców partii politycznych, ministrów. RDbok Sukarno — Aidit. Wystrojone „damy dworu”2gj- żony dy-Ignitarży i działaczki społeczne. Korpus dyplomatyczny reprezentowany ubogo: kraje socjalistyczne, parę arabskich i to wszystko..
I W górę wzlatują balony z hasłem hidup nasakom. Ńaprzeciw-Iko trybuny honorowej wielkie napisy ułożone z kwiatów: „Hidup feung Karno, Hidup Bung Aidit”. Do loży honorowej zbliża się: plelegacja chłopów z BTI niosąc ogromne indonezyjskie godło* IjGarudę” sporządzone z owoców, warzyw i zbóż. Pięknie wy-fcląda. Po tym delegacja kobiet z „Gerwani” składa u stóp Su-Bfcarno wyszyty złotą nicią sztandar swej organizacji z sierpem, i młotem. Z kolei megafony ogłaszają, że na trybunę honorową Spchodzi delegacja Frontu Narodowego Wietnamu Południowego.
191