DSCN1573

48 2. Cliarakterystyka gwintów znormalizowanych

Tablica 2.11. Gwinty rurowe stożkowe (dane zaczerpnięte z normy PN-80/M-02031)

Oznaczenie	P	Z> = d		Dt=dt	/.	i,
znamionowej	mm
l		7,723	7,142	6.561
1 s	0,907	9.728	9.147	8.566	6,5	4
1_		13.157	12,301	11.445	9.7	6
	1,337
V		16.662	15.806	14,950	10,1	6,4
1 T	1,814	20,955	19.793	18,631	13,2	8,2
V		26.441	25.279	24,117	14,5	95
1		33.249	31.770	30.291	16.8	10.4
*7		41.910	40,431	38,952	19,1	12,7
*7		47,803	46,324	44,845
2		59,614	58,135	56^56	23,4	15,9
24-		75.184	73,705	T2J26	26.7	17.5
3		87,884	86,405	84,926	29,8	20.6
^3T		100.330	98,851	97,372	31,4	222
4		113,030	111.551	110,072	35,8	25,4
5		138,430	136,951	135,472
6		163,830	162,351	160,872	40,1	28,6

W ■anMaq(k rrqpJk>ek dofauca iif makjszo wnotri /, i /₂.

W gwintach tych tolerowane są średnice D, D_u d i d_x, kąt zarysu a, podziałka P oraz położenie płaszczyzn bazowych określonych wymiarami ii i I*. Szerokość pola tolerancji dla wszystkich średnic jest jednakowa i wynosi 50 pm. Wierzchołki gwintu tolerowane są w głąb materiału. Dla gwintu wewnętrznego dolna odchyłka tolerancji T_D jest zerowa, a dla zewnętrznego zerowa jest górna odchyłka tolerancji T_d. W bruzdach gwintu wewnętrznego i zewnętrznego pola tolerancji T₀ i T_d, położone są symetrycznie względem wymiarów nominalnych. Symetrycznie tolerowany jest kąt boku gwintu T_«_=40' -f- 25' i położenie płaszczyzn bazowych. Gwinty stożkowe zewnętrzne mogą być kojarzone z gwintami walcowymi wewnętrznymi, ale nie odwrotnie.

Oznaczenie rurowych gwintów stożkowych powinno zawierać: symbol R — dla gwintu zewnętrznego lub Rc — dla gwintu wewnętrznego, wielkość średnicy znamionowej (jest nią średnica wewnętrzna rury) w ca-

lach oraz w przypadku gwintu lewego symbol LH, np. R lf. Rc 1— Oznaczenie złącza zawiera symbole gwintu wewnętrznego i zewnętrznego, np. Rc/R 1-y-LH (gwint lewy), Rp/R ly (gwint wewnętrzny walcowy).

2.6.3. Gwinty rurowe stożkowe Briggsa

Gwinty rurowe stożkowe o kącie zarysu a=60° (Briggsa) o średnicach znamionowych od ~ do 2 cali (rys. 2.12) określa norma PN-54/M-02032. W gwintach tych głębokość skręcenia jest większa niż w poprzednio omówionym rodzaju gwintów, gdyż zarys gwintów Briggsa jest wyjątkowo ostry. Ścięcie zarysu wynosi tylko c=0,033P (w gwintach stożkowych zwykłych c—0,160P). Szczelność w gwintach tych uzyskuje się dzięki sprężysto-plastycznym odkształceniom ostrych wierzchołków gwintu.

tf>0866?

c>a033f

•£= W 24*

C» 2tg|=1:16

Rys. 2.12. Gwint Briggsa

W gwintach Briggsa tolerowane są średnice D, D_u d i dj, kąt zarysu a, kąt tworzącej stożka podziałka P i długość dociągnięcia 1*—J*

Średnice wierzchołków D_x i d tolerowane są w głąb materiału, a średnice bruzd di i D na zewnątrz zarysu nominalnego. Szerokość pola tolerancji T₄, Td_t, T_d i T_D> jest taka sama i wynosi ~0,12Hi. Kąt a/2, kąt tworzącej stożka <p/2, podziałka P i długość dociągnięcia h~l» tolerowane są symetrycznie względem wymiarów znamionowych i w zależności od średnicy gwintu zawierają się w granicach T«“±60'-f-45', Tj> =± 10⁷-r-8',

4 — Połączenia gwintowa