78 Narzędzia realizacji produktów i usług bankowości elektronicznej
- duże zróżnicowanie poszczególnych sektorów gospodarki - brak możliwości stworzenia dla nich wspólnego standardu.
- niektóre kraje wypracowały własne standardy międzynarodowe, z których nic chcą zrezygnować,
— niektóre standardy branżowe, np. SWIFT, sąjuż sprawdzone i tak szeroko rozpowszechnione, że niejako spełniają rolę standardów międzynarodowych,
- współdziałanie w skali międzynarodowej nie jest łatwe, konflikty narastają przy ustalaniu każdej pozycji wspólnego elektronicznego dokumentu.
— występuje silny konflikt interesów poszczególnych grup użytkowników,
— zauważalna jest konieczność zmian przyzwyczajeń,
— zastanawiający jest brak wiedzy na temat potrzeby stosowania standardów i korzyści, jakie przynosi ich stosowanie,
- występują duże koszty wprowadzenia EDI zwłaszcza tam, gdzie nadal istnieje intencja opierania go na sieciach dzierżawionych, ale również tam, gdzie występuje słaba infrastruktura telekomunikacyjna - w niektórych regionach bez pomocy państwa jest to bariera nie do pokonania dla małych i średnich firm.
Proces wprowadzania EDI jest najłatwiejszy i najszybszy w sektorach i regionach o dużym współczynniku koncentracji — duża liczba dobrze zorganizowanych przedsiębiorstw współpracujących z dobrze zorganizowaną infrastrukturą bankową, dobrze znających i aktywnie wykorzystujących technologię informatyczną. W związku z tym główne sektory gospodarki wykorzystujące EDI to przede wszystkim przemysł motoryzacyjny, przemysł elektroniczny, transport i bankowość. Koncentracja kapitału związana jest oczywiście również z warunkiem ogólnie wysokiego poziomu rozwoju danego kraju. Z tego zapewne powodu główne kraje wykorzystujące EDI w handlu elektronicznym to: USA, Wielka Brytania, Niemcy i Holandia.
Zasadnicze rodzaje dokumentów EDI występujące w handlu elektronicznym to przede wszystkim dokumenty:
- finansowe, takie jak: przelewy, informacje o operacjach bankowych,
- handlowe: katalogi, zamówienia, faktury i Id.,
- przewozowe, np.: zlecenia transportowe, a wizo dostaw itd.
Systemami EDI zainteresowały się najpierw wielkie firmy. Częstotliwość zawierania kontraktów i przeprowadzania rozmów handlowych w takich międzynarodowych koncernach jest duża. a więc i oszczędności uzyskiwane dzięki korzystaniu z EDI są duże (spadek kosztów własnych ponoszonych na łączność i wymianę informacji między firmami). Małe i średnie firmy zaczęły wprowadzać EDI trochę później, częściowo w wyniku presji ze strony dużych firm, których są partnerami (dostawcami, pośrednikami, odbiorcami).
W trakcie rozwoju form komunikacji w handlu elektronicznym pomiędzy przedsiębiorstwami w zależności od rozwoju technologii wspierających ten proces i związanych z nim użytkowników dadzą się wyróżnić trzy podstawowe generacje: