Teoria pasmowa
^ Teoria pasmowa dotyczy zasadniczo 2 poziomów energetycznych atomów w ciele stałym: najbardziej zewnętrznego poziomu obsadzonego elektronem i najbliższego mu poziomu wzbudzonego,
> Poziomy te w ciele stałym, pod wpływem oddziaływania pól elektrycznych pozostałych atomów, ulegają rozszczepieniu na ogromna liczbę bardzo bliskich poziomów tworzących pasma energetyczne: walencyjne i przewodnictwa (VE~leV),
> Elektrony mają swobodę w ramach pasma dzięki banko małym różnicom energii pomiędzy tworzącymi je poziomami,
> Każdy poziom tworzący pasmo - 2 elektrony.
> Własności kryształów zależą od struktury pasm i rozkładu elektronów w paśmie: przewodniki — nałożone pasma walencyjne i przewodnictwa- elektrony walencyjne mogą poruszać się w całym kryszale,
> Układ poziomów w pobliżu granicy metal-otoczenie:
> Pasma rozdzielone-izolatory i półprzewodniki,
^ Dła Eg > 2eV izolatory,
> Półprzewodniki — przerwa energetyczna może być pokonana pod wpływem pewnych czynników, np. temperatury, światła,
^ Powstaje niewielka liczba elektronów w paśmie przewodnictwa — siła zależności oporu elektrycznego od temperatury,
V Opór elektryczny półprzewodników zależy silnie od domieszek innych pierwiastków, np. dodanie As do Si powoduje uwolnienie jednego elektronu-donom—z każdego atomu As; tworzą się dodatkowe poziomy donorowe; powstaje półprzewodnik typu n,
> Inna domieszka: Ga w Si powoduje powoduje niedobór elektronów; powstałe luki nazwano dziurami lub akceptorami; wpadają w nie elektrony z sąsiednich atomów-pozomy nich dziur,