DSCN2597 (2)

410

Jerzy Kosiński

W ramach swej misji EPLN powinno także stymulować współpracę transgra-niczną. Ostatnim fragmentem misji jest opracowanie wizji europejskiej Policji w społeczeństwie demokratycznym.

Projekt EPLN składa się z trzech części (rys. 5):

-    sieci wiedzy (EPKN - European Police Knowledge Net);

-    sieci dyskusyjnej (EPDN - European Police Discussion Net);

-    sieci kształcenia (studiowania) (EPSN - European Police Study Net).

W swoim założeniu EPLN ma być technologicznym narzędziem do zarządzania wiedzą policyjną. Wiedza ta powinna pochodzić z organizacji policyjnych, od policjantów i specjalistów cywilnych współpracujących z Policją, którzy będą chcieli się nią dzielić. Dzięki dzieleniu się nią, w EPLN powinna tworzyć się nowa wartość - wynikająca z konfrontacji zastanej wiedzy z warunkami istniejącymi w innych krajach. Dominującym rodzajem wiedzy zawartej w EPLN, rozumianej jako strona sied WEB, jest „wiedza, że". „Wiedza, że" jest tutaj synonimem pamiętania faktów w pamięci. Jeżeli jednak na stronie czytamy, że policja w innym kraju coś zrealizowała, to możemy spróbować zrozumieć jak ona to robi (wytworzyć „wiedzę, jak") i zastanowić się, dlaczego tak funkcjonuje (wytworzyć „wiedzę, dlaczego"). Policjant korzystający z EPLN przeczyta, w jaki sposób w określonych warunkach funkcjonuje policja za granicą. Być może przypomni kiedyś sobie ten fakt i zastosuje go do stworzenia własnych procedur działania w krajowych warunkach. Założenie przyjęte przez EPLN jest proste - EPLN pokazuje jak dobrze pracuje policja w innych krajach, aby umożliwić nam stworzenie i zastosowanie właściwych warunków pracy policji w swoim kraju. Tak sformułowane zarządzanie wiedzą wykracza poza tradycyjne rozumienie studiowania polegającego na uczeniu się - do-

E P K N E P D N

EPSN

Rys. 5. Portal EPLN (26.02.2007)