DSCN3831 (2)

CZYNNIKI PATOGENICZNE WPŁYWAJĄCE NA ROZWÓJ EPIDEMII -POZIOM WIRULENCJI - Patogeny o większym stopniu wirulencji, zdolne wywołać infekcję chorobową u roślin, potrafią w bardzo krótkim czasie wyprodukować znaczne ilości inokulum powodującego chorobę aniżeli patogeny o niższym stopniu wirulencji. Zatem ilość materiału propagacyjnego patogena (bakterie, zarodniki lub sklerocja grzybów, jaja nicieni, rośliny zakażone wirusami), która w największej ilości i w najkrótszym czasie dotrze do rośliny/roślin gospodarza znacząco zwiększa szansę na wystąpienie zjawiska epidemii.

SPOSÓB REPRODUKCJI PATOGENA - wiele grzybów chorobotwórczych,

bakterie i wirusy, mają krótki cykl rozmnażania. Z tego powodu w sezonie wegetacyjnym następuje ich większa ilość. Mówimy wówczas o POLICYKLICZNOŚCI czyli możliwości powstania wielu generacji w jednym sezonie wegetacyjnym. Zwłaszcza rdze z w/w przyczyn doprowadzają w uprawach do katastrofalnych epidemii.

Niektóre grzyby glebowe, takie jak Fusarium czy Verticillum i większość

nicieni wywodzi jedną lub kilka - maksymalnie cztery generacje w sezonie. W tym stanie rzeczy stosunkowo mała ilość potomstwa uniemożliwia powstanie nagłego i szybko rozprzestrzeniającego się zjawiska epidemii. Zdarza się, że niektóre patogeny wymagają całego sezonu wegetacyjnego aby wyprowadzić kolejne pokolenie.