SYMBIOZA KORZENI DOSTARCZAJĄCYCH POKARM
pochodzi od słów greckich -mycos znaczy grzyb oraz rhizome - korzeń, strukturą będącą wynikiem związku grzybni określonych grzybów z drobnymi korzeniami roślin wyższych. Większość badaczy zajmujących się tym tematem uznaje mikoryzę jako korzystny związek pomiędzy grzybem a korzeniem rośliny niż związek szkodliwy - jako funkcję wzajemnie symhiotyezną pomiędzy grzybem a rośliną wyższą. (Tainter&Baker 1996). Po raz pierwszy opisana została przez Theodora Hartiga na drzewach iglastych jednak funkcja jej nie została zbadana. Niemiec Frank w 1885 roku opublikował pracę o wpływie mikoryzy na wzrost drzew i użył terminu mikoryta. W zakresie badania mikoryzy u drzew leśnych pionierami byli Szwed Melin, Bjorkman i Harley w Wielkiej Brytanii.
Mikoryza dostarcza znacznych korzyści fizjologicznych i ekologicznych zarówno roślinie jak też grzybowi. Występuje silna współzależność warunkująca przeżycie Brak drzewostanów iglastych w wielu krajach świata np. w Porto Rico, na Kostaryce, Filipinach i Jawie a także na obszarach prenowyeh środkowych Stanów Zjednoczonych to skutek braku grzybów mikoryzowych.
« Morfologia - korzenie biorące udział w związku mikoryzowym są naturalnie efemerycznymi - trwają zaledwie jeden sezon - zwykle nie wykazują wzrostu wtórnego, czapeczki i włośników. Korzenie te zwane są korzeniami pokarmowymi. _