Biebrzański Park Narodowy, e mail: agrygoruk@biebrza.org.pi
„Rzeka, o której dolinie mam mówić, zwana przez lud polski Biebrzą, a przez jego sąsiadów bliżej źródła Bobrą i Biebrą od wielkiej ilości bobrów, zamieszkujących niegdyś jej wybrzeża, jest największym z dopływów Nant/i. Od bobrów poszły nazwy i wielu innych słowiańskich wód. Jest Boberka, lewy dopływ Dniestru; Bóbr, lewy dopływ Berezyny; Bóbr, przypływ Słuczy; Bober lub Bobrawa, lewy dopływ Odry; Bobrowa, lewy dopływ Dniepru; Bobrunga, przypływ Minogi, wpadającej do morza Bałtyckiego; Bobryk, lewy dopływ Prypeci; Bobryk, lewy dopływ Teterowa, uchodzącego do Dniepru; trzeci Bobryk, pośredni przypływ Bohu; Bobrzyca, przypływ Czarnej Nidy itd.”.
Tak rozpoczyna opis Biebrzy Zygmunt Gloger w swoim dziele pt. „Dolinami rzek. Opis podróży wzdłuż Niemna, Wisły, Bugu i Biebrzy” wydanej w Warszawie w 1903 roku. Obecnie w Polsce powszechnie znane są dwie duże rzeki, położone na dwóch krańcach naszego kraju, których nazwy pochodzą od bobrów. Jedną jest rzeka Bóbr, największy lewobrzeżny dopływ Odry, płynąca w południowo-zachodniej części naszego kraju, w województwie dolnośląskim i lubuskim. Ciekawostką jest to, że nazwa tej rzeki pojawia się w kronice niemieckiego biskupa Thietmara z Magdeburga, opisującej wyprawę wojenną pod Krosno z roku 1005 „...oddziały dotarły wnet do Odry i rozbiły namioty nad krętą rzeką, zwaną po słowiańsku Bóbr...”. Po II Wojnie Światowej, rzeka Bóbr nazywana była Bobrawą, a obecnie jest jedną z niewielu rzek w kraju, nad którą prowadzą dwie autostrady: A4 i A18.
Nas oczywiście interesuje rzeka Biebrza, prawobrzeżny dopływ Narwi, która płynie w województwie podlaskim i stanowi oś naszego największego parku narodowego. Właśnie Biebrzy poświęcony jest ten artykuł.
5