DSCN9095

ar?

—J

r/r«n^

<*'*■** "t óożj, Ktttcmą^

^,v »- «i

HJS). f Ijtpji, i.

11 Rm

Mcm

mującycl dwunaą i stukot Hł3a,rjt

masyw* omsoa flanca są tobrzuśo aa potok 1981, ryt

i^wnoid vcj Dolne}

>v warstw* tu innego Datowano ustępowane

e znaczni? mia.

h listw, ora* Uapracow®¹ tu wyciąg?! Jrtowane do kińgen. jjf

U 7nMfe

j I »    ..........r ■■■■ ii*fc ■ |    —, - _r |₄| rm

Ik akuaritoM niwku niw ■l i ikia XIV • —^----, _r--------- -

pi—>—7*^—*■    Tlirn i ipkpisi ■i—Mii inplui

ętk.

PlM«p>?kkl«aw|kiukiuMMirfnMk«ciki2pa xm» jem i «acy**e «*fcńl l%a|kaf)iiiM|«keaicenula W *idu XIV włdkość ta «aaoa osągapic w drugiej połowu MfD«MkcuiMultoa%(nc.f).

aUWcwMkkMbkaapkwaM^

Niespełna no fragmentów wyrobów wc/csnokamionkowych pochodzących z UMro-mum 15 naczyń wypalanych redukcyjnie na siwo i pokrywanych wiśniowo-brązową angdbą nAńt-liąnd produktów xVntyfiknyai^rłi j«łfn dÓfaOSalSOńdtitt W przełomach ŚCtMKfc racz> h c/> tdra jest duAi ilość średnicy i drobnaszanuskg doaneszki Nieliczne tylko fragmenty, (tasowane na 2 poi XIV w. są wypalone lepiej, co zbliża jc do gatunku itniMwifcnU»tewq Wyrób) takie pojawiły się w Kołobrzegu w 4 ćw. XIII w. - może nawet nieco wcześniej - i były w użyciu przez całe niemal następne stulecie

Kształty naczyń są również odmienne od produkowanych w rejonie Coppengrave-Duingen. Dominującą formąjcsł średniej wielkości dzbanek o^kołnierzowalo" ukształtowanym wylewie, modelowanym dnie i uchu dołepianym tuż pod krawędzią wylewu (tab XXXL3; L,11; LIII.5). Co bardzo charakterystyczne, dna naczyń są w przeciwieństwie do wyrobów doinosaksońskich pozbawione śladów odcinania.

Dwa dzbany odbiegają kształtem od “klasycznej” formy omówionego powyżej dzbanka Ich górne partie uformowano cylindrycznie (tab. XXIV.2). Intensywność wypału zbliża je do właściwej kamionki. Datowane są na 2 poł. XIV w.

Ewenementem jeśli chodzi o kształt naczynia jest również dwuucha amfora o wysokości 17,5 cm i średnicy wylewu 5 cm (tab. XXXV, 3). Wyrób ten datowany jest na początek XV w. a więc nieco później niż pozostałe naczynia zaliczone do omawianego gatunku kamionek.

Prezentowane tu formy naczyń są typowe dla nadreńskich ośrodków produkcyjnych. Bardziej precyzyjna identyfikacja proweniencji jest przy obecnym stanie wiedzy utrudniona. Wskazać można na podobieństwa faktury naczyń i form do produktów wytwarzanych w pracowniach Langerwehe - miejscowości położonej pomiędzy Akwizgranem a Raeren (Hurst 1977a,s. 219 i n.). Pierwsza źródłowa wzmianka potwierdzająca tamtejszą produkcję garncarską pochodzi z 1324 r. Na ten sam okres przypada zdaniem wielu badaczy początek wytwórczości właściwej kamionki, a prawiekamionka miała być tam produkowana już w wieku XIII (Hurst 1977a, s. 221; Stephan 1983a, s. Ili; 1983b, s. 107). Topowym elementem zdobniczym naczyń z Langerwehe był wykonywany stempelkiem dookolny motyw jodełkowaty umiejscawiany na wylewie (Hurst 1977a, ryc. 2). Stwierdzony został kilkakrotnie w analizowanym zbiorze ceramiki także na siwych, angobowanych dzbanach wczesnokamionkowych (tab. LEI,5).

Drugim ze znanych dotychczas ośrodków produkcyjnych, z których pochodzić może część omawianych naczyń mogłoby być centrum wytwórcze Brunsssum-Schinveld, położone niedaleko Lengerwehe, w południowej Limburgii, w obrębie współczesnych granic Holandii (Bruijn 1962-1963). Spostrzeżenie to może być słuszne głównie w stosunku do naczyń