DSCN9613 (2)

Toż to jest, mospanie, śliczny Do polskiej dawnej natury Przy lew: mysi filozoficzny,

Mysi filozoficzny, który Radzi — ostrożnie i z góry...

Wprawdzie jakiś tam półgłówek Krzyknął na radzie wojennej,

Że można broni kamiennej Użyć — albo dubeltówek,

Chciał zdradzić — szelma półgłówek.

Przez warty obluzowanie Śmielszy, ów syn sukisynów,

Radził dostać karabinów I zaraz zacząć strzelanie I ruch. — Vivat Poznańczanie!    ¹

6NI MI SIĘ JAKA6 WIELKA POWIEŚĆ...

Sni mi się jakaś wielka a przez wieki idąca Powieść... niby na twarzy ogromnego miesiąca Ludy wymalowane... krwią swoją purpurową Idące błagać Boga i wiekuiste siowo Na niebiosach zjawione... O pomóż, Zbawicielu,

Abym te wszystkie rzeczy... do gwiazdy i do celu Doprowadził... a ludzkim się nie zmieszał oklaskiem Ani łzami się zalał... ani śćmił twoim blaskiem.

Ojczyzny nieśmiertelnej serce wielkie niech słyszę Ciągle w sobie bijące... a na wielką się ciszę Przygotuję... że żadnych stąd oklasków nie będzie... Chyba gdzie jakie pary... białe, wodne łabędzie Po stawach ukraińskich... albo też i nad nami,

Które są echem kraju... tych... i muzykantami Niebios... Cecylii świętej... za życia poślubione...

Głos słysząc... złote palmy... niewidzialną koronę Spuszczą z chmur turkusowych... i ze złotego nieba Róż ognistych nasypią... więcej też nie potrzeba Kaznodziei poecie...

Prześwięte więc żywoty

Opiszę... i tych jasnych duchów słonecznik złoty,

Ciągle ku przejasnemu słońcu odwracający Oblicze... więc i wielki ów kraj teraz płaczący Wolności... i wierzbami rozwieszony nad grobem Zbudzę... i ojce nasze nad Zbawiciela żłobem W gwiaździe wschodniej zjawione... ubiorę w dawne ciała, Więc i Litwę — co wtenczas nad jeziormi siedziała.