DSC
06 (4)

ULi Mnttng IW; Martin* MM Mt iw. aa* MN*. % I

1H4; di Sauatur* MU

Ssfmantacja

aa| atgnwniilkm; franc (lal #nMM. rura. di) fcpa% I tfcewae; M NfMMfUfc

Metoda prowadząca do wydzielenia 11 wypowiadał I różnego szczebla jednostek t planu ekspresji lub f pi*, nu mulyrinno (fonemy, morf omy, syntagmy, aSt | nla),

t Składniki baapośrtdmt, f Substytucja

UL: BOnttne IW; Martin* 1960 (niam IM. aa§ MM a ,

Sauasura 1961.

Sam

f Semantyka generotywno Samanlam

ang. •raonicwc, franc. (t<) waaHiar nimi MM Srswaie* [ ros. MMaMlM

Morfem leksykalny csyli najmniejszy element mu cieniowy w odróżnieniu ad morfem u funkcyjnego, Cześć t leksemu, wyrażająca znaczenie. W * grarnatyci I generatywno-transform:u > it.ej definiowana jako zbiór t cech dystynktywnych. f Lekiem, f Semem.

Semantyczne cechy f Semantyka ganeratywna Semantyczny plan f Plan semantyczny

Semantyka

aag. trantaca. franc. (la) dmatlow, niem. M SraSM ma naMte

Termin ten używany jest w różnym znaczeniu przez jązykoznawcow i filozofów. Rozumiana jako dział lingwistyki semantyka, zwana też semantyką lingwistyczni zajmuje się badaniem znaczenia wyrazów, jego mb

MM * PujraiM W tym mdi termin Mmantpka “W po no pierwszy pnts francuskiego Jęty. *M>"** Michel Brtala w roku IMS (Brśel 1813). fprowadzony przez tego uesonego termin sastąpil bę-Hf * utyciu od początków XIX w. termin semas-jalegts (od gr. srnuuda j—emłO rozumiany Jp» badanie znaczeń jednostek językowych.

W filozof u terminem semantyka łub t semiotyka •zrrtla się: (a) ogólną teorię znaków tub (b) jeden i działów teorii znaków zajmujący się opisem rtosun-mrbodzęrych pomiędzy znakami a rzeczywistością. Ś9 której się odnoszą, f Leksyk, f Semiotyka.

UU OnUli M MM OsshMsr 1971; Oranu MII. Cuiraud m PMt Lmsk 1974. Nawrocka-Fltiak (cd.) 1979; Weta flM MM talem MM

Sraanlyka generalywna

MPOWe MMMą franc. (k) iCmanrięiic ytiuratM, ■su MM) prarai— Smeeldi; rot parali afulŚBjS femanUka.

Typ badań aemantycznych reprezentowany przez Je-<4en z wariantów * gramatyki generatywno-trantforma-cyjwj, traktujący f Uksem jako zbiór cecb semantycznych, czyli sumów; np.

Mężczyzna	+ żywotność	Kobieta;	' + żywotność
	+ osobowość		+ osobowość
	+ męskość		- męskość
	+ dorosioer		+ dorosłość

t Semantyka.    ra

IM: Bicrwisch lSm. Krenn/MflUer I9U Scmazjologia t Semantyka

Senejołogia t Semiologia

— 210-

—211 —