DSC
64 (8)

1

a

d    znrcu no rengu nf •* «■<*.,_;7_

j( nnf.rcli^lęjju^r.ytat7 — * s ;_lu.

. . _n uważniejszo i -które ao,

■ U jak itcisty^¹' ^d**“    _

amorytatywnrj? Dotinirja rdigH

nrford Dictioruiry, usiłując określić rel.gi_Q jako taką] ?:7do"ć dokładną definicją ro3i_£n^rytntywnej. Brzmi ona: ^iC*u2 jest) ../nani^w st,.^nx.ęz!owioka jakiejś wyższej nie, siły. kontrolującej i^o l«.irina)qcci prawny

słuszeńslwa, czci i kuUiTj_    _

_K icisk siadzie siQ tu ^na uznanie, ze człowiek jest kontrolowany przez wyższą siłę znajdującą się poza nim Ale nie tylko to stanowi religie autorytatywną.) Tym, co decyduje o je]~^t^

ryiatywnym charakterze, jest idea, że siła ta, ze względu na kontrolę, jaką posiada, na prawo do .jałsługgeństwa”,. czxi i kultu”. Podkreślam 'słowa „ma prawo”, ponieważ pokazują one, ze p -wod do "kultu, posłuszeństwa i "czci mc- leży w jnoraińyeJr

cechach bóstwa, w miłości czy sprawiedliwości, lecz w tym, że posiada ono kontrolę, tj. ma władzę nad człowiekiem. Co więcej, pokazują one, że ta wyższa siła ma prawo zmusić człowieka do oddawania jej czci, a brak-czci i posłuszeństwa wobec niej jest grzechem.    ‘ ^;v%? '•

Istotnym elementem religii autorytatywnej i autorytatywnego doświadczenia religijnego jest poddanie się jakiejś sile prze-rastającej człowieka.

Główną cnotą tęgo typu religii jest posłu-

^s/ririML—i£J—głównym_gr/pr-hpm nipposhisypri^t wo Tak jak

k,,v,t, pojmuje s-p inko wszoehpotężne czy wszechwiedzące, !o człowieka pojmuje się jako istoto- bezsilną i pozbawioną zna-Człowiek tylko wtedy może czuć się silny, kiedy przez cih. n\ite poddanie się bóstwu uzyska jego łaskę czy pomoc.J ^ PóTęznerńu autorytetowi jest jednąz dróg, P°

;■ u-^<Zi • ^Ul'ioka przed poczuciem samotności i ogranicze-.... . ^a'^c|^c Padania się traci on swą niezależność i integral-urzP7 ,°i ^^dnosł-ka, ^;d^e uzyskuje poczucie, że jest chroniony cze.śe^ ^{llC Zi,}j'4^f ą lęk silę, której — jak gdyby — staje się

teistyczneeo'    ^znaj^dui°ⁿⁱy żywy obraz autorytatywnego,

powiada Kal-»^{- S} °^n,a' ."^^owiem ^rde nazywam togo pokorą

^ln jeżeli przypuszczacie, że coś nam pozostały

isssnsa

1 u ’ "f