DSC63 (2)

. _Hnwca wypowiada się religio-

zupetnie podobnie jak ^bi«^lof^h^_ztowie_k religijny poznaje m-znawca holenderski: „Im barzi _ _{fonny życ}ia, z im większą ne religijne wyobrażenia, na „Siennego rodzaju wchodzi w sty-liczbą społeczności ^rehg'^]n5P. /    _bardziej wzmacnia sic ro-

czność dana społeczność rehguna ty

zwój religijny partnerów ^(S. J'    tendencja, dająca o so-

proces rozwoju Religii przez wielkie R. Bo chyba tak na ... czytać wyjaśnienia autora: „Upadek pojedynczych religi.i , kul-lów stanowi właśnie dowód nigdy nie ustającego rozwoju n- igu

(?_T. M.), ponieważ widać z tego (es ist daraus ersichtlu \ żc

wyrosła ona z tych form i potrzebuje lepszych (besser bed.irf). Zatem to, co uważa się powszechnie za okresy religijnego up ku, są to właśnie punkty szczytowe życia religijnego, okresy oh nie-rania i odradzania się, czasy, w których religia odrzuca starą szatę, aby wdziać nową i piękniejszą” (s. 28).

Ten ustęp, wzięty z Grundziige der Religionswissenschaji należy lx)daj do najcharakterystyczniejszych i mówi wiele o u to—

y i na powtórne nawiązanie do zjawisk biolog :.cz-n\ch. O ile piz\ poprzedniej tendencji rozwoju, przez styczność ! P^rzyswajanic, narzucało się zestawienie z hodowlaną krzyżów-4. o tyle teraz przy tendencji rozwoju przez koncentrację'i cks-

rS',^{1 w,tMa} « **

lejdejczyka zc starych, przeżytych Tor ^Y i— ^wedłuS Poglądów my wyższe.    ^{m re} '§n wylęgają się for-

konne

wS-^j;^end6nCji- ^CiŚn'^e ^ ^

cepcję uczonego, koncepcjo R_en,p ^lapidfⁿ°ści zasadniczą kc wcielenia, niby _pr2ez i^^^odzącej przez kolei

Rehg,_a rozwijająca się nieustanni ^P0S2czególnych rei, gij bojowej Tielego    ^anme przez religi_e - _otn ,    , ^{fe J}'

Wsn/L, ^{s    5 ol}° zawołanie

^W    * kontrhaslem - _re„, _t „

7G

ycznych rehgiach. r_p1=„. . ^reh«^Ia tylko

’’ ^gla Jest tylko rze-