DSC36

kwartalnika włoskiego *Studi e materiali di storia delle religio-ni”. Ciężkie były początki tego czasopisma, które zaczęło ukazywać się w 1924 roku. Przekazując po trzydziestu latach w ręce zespołu redakcyjnego swoje „Studi e materiali...” jako zasłużony, ceniony za granicą i zasilany przez uczonych całego świata organ włoskiego religioznawstwa porównawczego, przyznał się dopiero ustępujący redaktor do ogromu poświęcenia, jakiego wymagało stworzenie go nieomal w pojedynkę. Pisał w 24/25 roczniku w artykuliku Presentazione e congedo (Wyjaśnienie i pożegnanie) żegnając się z czasopismem jako ustępujący redaktor: ,,...to prawda, że z braku jakiejkolwiek współpracy w łonie nowo utworzonej Scuo-Ia di Studi Stoi ico-Religiosi znalazłem się wobec konieczności dostarczania samemu awansem publikacji...”

Dostarczał ich nie tylko anonimowo dla ratowania czasopisma w początków}’m kryzysie. W „Studi e materiali...” znalazł się niejeden ait\⁷kuł redaktora, nie licząc nieprzebranej liczby recenzji oraz infoimacji o tym wszystkim, co się dzieje w naszej dyscyplinie na całym świecie. Stopniowo napływały artykuły zagranicz-n^ch sław i wieszcie wychowanków profesora rzymskiego.

Nie ustawał też uczony w twórczości wielkiego kalibru. Oryginalną teorię misteriów przedstawił w 1924 roku (I misteri. Saggio di una teoria storicó-religiosa). Opublikował w latach 1929- 1938 trzytomowe dzie ło o wyznawaniu grzechów (La confess: ne d •; peccati), przebadawszy zjawisko dosłownie na całej kuli lem skiej. Mitami i legendami zajął się w zasięgu wszystkich kom\-

„Studi e materiali di storia delle religioni” od roku 1928 wydawane były przez wydawnictwo Zanichelli w Bolonii, prawdziwą podporę wszystkich przedsięwzięć wydawniczych Pettazzonie-go. Stały się organem Instytutu Scuola di Studi Storico-Religiosi, a jako pierwsi formalni redaktorzy figurują obok Pettazzoniego dwaj profesorowie orientaliści, indianista Giuseppe Tucci i asy-nolog Carlo Formichi. Od 1955 roku przejął pismo po założycielu zespół redakcyjny w składzie A. Brelich (redaktor naczelny) A. Bausam, A. Pmcherle, E. de Martino i N. Turchi. Obecnie wychodzi ono w postaci półrocznika. Publikuje rozprawy z historii relign u rożnych narodów, specjalnie u ludów mniej znanych i niepiśmiennych. Pismo otwarte jest dla współpracowników “zagranicznych o najróżniejszych zapatrywaniach. _