DSC02

215

I corin tO«nowi|l practlslębłorMwn

_Rvs. ij.8. Ustnlnnfe równowagi monopolu w warunkach dyskryminacji cenowej

Należy zwrócić uwagę na fakt, że krzywa utargu krańcowego w przypadku połączonych rynków nie jest ciągła. Dzieje się tak dlatego, ponieważ wzrost popytu spowodowany pojawieniem się nowych konsumentów przyczynia się do zwiększenia przyrostów utargu całkowitego w stosunku do dotychczasowej sytuacji na rynku (rynek /). Krzywa utargu krańcowego jest „przerwana” dla wielkości produkcji Qo odpowiadającej cenie po, przy której dodatkowa grupa konsumentów wchodzi na rynek.

Przy nowych krzywych popytu i utargu krańcowego na rynku (połączone rynki) ustala się nowa cena i wielkość produkcji, przy której monopol znajduje się w równowadze. Rozw iązanie maksymalizujące zysk ukazane jest na rysunku c) - cena równowagi to p„ natomiast wielkość produkcji, przy której rozpatrywany monopol znajduje się w równowadze, to Q_r. Wielkość produkcji Q_r odpowiada oczyw iście punktowi przecięcia się krzywych utargu i kosztu krańcowego.

Jeżeli wprowadzi się założenie dotyczące stałego poziomu kosztów, z rysunku widać, że przy cenie p, uda się zwiększyć utarg, jeżeli część towarów zostanie przeniesiona na rynek 2. Jest tak dlatego, ponieważ dla ceny p, utarg krańcowy 11%; na rynku 2 jest większy od U%i na rynku I. Oznacza to, że każda jednostka towaru sprzedana na rynku 2 pozwoli na większy przyrost utargu całkowitego. niż gdyby była sprzedana na rynku I. Korzyści z takiego działania przedsiębiorstwo będzie osiągało dopóty, dopóki utargi krańcowe na obu rynkach nic zrównają się.

Dążenie do zrównania utargów krańcowych powoduje, co jest widoczne na rys. 13.9. zróżnicowanie cen sprzedaży tych samych towarów na obu rynkach -właśnie to zjawisko nosi nazwę dyskryminacji cenowej.