0,4
i-r
k Przepływ laroloarnu
r~
Rys. IV. 4. Prędkość wznoszenia się pęcherzyka powietrza w wodzie W miarę wzrostu strumienia gazu zwiększa się częstotliwość tworzenia się
i odrywania pęcherzyków. Przy pewnym strumieniu Y^ pęcherzyki stykają się
z sobą i od tego momentu rozpoczyna się tak zwany przepływ łańcuchowy (rysunek IV. lc). Teraz dalszy wzrost strumienia gazu musi powodować wzrost średnicy pęcherzyków (rysunek IV. Id).
Przyjmując, że pęcherzyki stykają się ze sobą, czas tworzenia się pęcherzyka jest równy czasowi potrzebnemu na przebycie przez niego drogi równej jego średnicy:
ttS3
~T 8
V | ’
stąd średnica pęcherza przy przepływie łańcuchowym wynosi:
(IV. 10)
(IV, 1!)
Z równania (IV. 11) wynika, że średnica pęcherza nie zależy ani od średnicy otworu, ani od napięcia powierzchniowego, a zależy od strumienia gazu Krytyczną wartość strumienia, przy której barbotaż swobodny przechodzi w łańcuchowy uzyskuje się z porównania równań (IV.4) i (IV. 11).
106