w osadzie czynnym może rozwsię masowo ponad 20 szczepów bakterii nitkowatych o rożnych wymaganiach środowiskowych.
Większości szczepów nie udato się wyhodować w czystych kulturach i z tego powodu Eikelboom i Van Buijsen opatrzyli je kodem liczbowym.
Intensywne badania podjęte w latach osiemdziesiątych w wielu krajach świata pozwoliły na ustalenie najważniejszych bakterii odpowiedzialnych za puchnięcie osadu oraz określenie warunków sprzyjających rozwojowi określonych Szczepów.